wypalić - Wielki słownik języka polskiego PAN

9.

książk. wywołać u kogoś zmęczenie, utratę sił, inwencji i entuzjazmu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

sprawność i wydolność organizmu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Indywidualizm konsumentów zabił nadzieję na stworzenie społeczeństwa bardziej solidarnego. 50 lat ekonomicznego triumfu kapitalizmu wypaliło socjaldemokratów, pozbawiło ich kośćca.

źródło: NKJP: Anna Napiórkowska: Wszyscy się pomylili, Polityka 2009-02-28

Wyszłam za mąż, kochając innego człowieka; urodziło się dziecko i ja tkwię w tym związku, a kocham inną osobę. To mnie niesamowicie wypaliło. Czuję gorycz ,frustrację, ból.

źródło: NKJP: Internet

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wypalę	wypalimy
2 os.	wypalisz	wypalicie
3 os.	wypali	wypalą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypaliłem +(e)m wypalił	wypaliłam +(e)m wypaliła	wypaliłom +(e)m wypaliło	wypaliliśmy +(e)śmy wypalili	wypaliłyśmy +(e)śmy wypaliły
2 os.	wypaliłeś +(e)ś wypalił	wypaliłaś +(e)ś wypaliła	wypaliłoś +(e)ś wypaliło	wypaliliście +(e)ście wypalili	wypaliłyście +(e)ście wypaliły
3 os.	wypalił	wypaliła	wypaliło	wypalili	wypaliły

bezosobnik: wypalono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wypalmy
2 os.	wypal	wypalcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypaliłbym bym wypalił	wypaliłabym bym wypaliła	wypaliłobym bym wypaliło	wypalilibyśmy byśmy wypalili	wypaliłybyśmy byśmy wypaliły
2 os.	wypaliłbyś byś wypalił	wypaliłabyś byś wypaliła	wypaliłobyś byś wypaliło	wypalilibyście byście wypalili	wypaliłybyście byście wypaliły
3 os.	wypaliłby by wypalił	wypaliłaby by wypaliła	wypaliłoby by wypaliło	wypaliliby by wypalili	wypaliłyby by wypaliły

bezosobnik: wypalono by

bezokolicznik: wypalić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wypaliwszy

gerundium: wypalenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wypalenie	wypalenia
D.	wypalenia	wypaleń
C.	wypaleniu	wypaleniom
B.	wypalenie	wypalenia
N.	wypaleniem	wypaleniami
Ms.	wypaleniu	wypaleniach
W.	wypalenie	wypalenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: wypalony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	wypalony	wypalony	wypalony	wypalone	wypalona
D.	wypalonego	wypalonego	wypalonego	wypalonego	wypalonej
C.	wypalonemu	wypalonemu	wypalonemu	wypalonemu	wypalonej
B.	wypalonego	wypalonego	wypalony	wypalone	wypaloną
N.	wypalonym	wypalonym	wypalonym	wypalonym	wypaloną
Ms.	wypalonym	wypalonym	wypalonym	wypalonym	wypalonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	wypaleni	wypaleni	wypalone	wypalone
D.	wypalonych	wypalonych	wypalonych	wypalonych
C.	wypalonym	wypalonym	wypalonym	wypalonym
B.	wypalonych	wypalonych	wypalonych	wypalone
N.	wypalonymi	wypalonymi	wypalonymi	wypalonymi
Ms.	wypalonych	wypalonych	wypalonych	wypalonych

odpowiednik aspektowy: wypalać

Składnia

+

wypalić

+

KOGO

Pochodzenie

Zob. palić