Bardzo pana chwalił. Bardzo. „Tylko do mistrza – mówił. – Mistrz stary, ale jary! Z głową wciąż okey ”. A pan, widzę, wcale nie taki stary... Osiemdziesiątki pan nie masz! Jak ja! – przyjrzał mi się baczniej.
źródło: NKJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002
[...] trochę się nafikałem jako artysta dramatyczny w życiu. Teraz jesteśmy starzy, ale jarzy, energia nas roznosi, chociaż tu strzyka, ówdzie... [...] dolega.
źródło: NKJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004
Stara, ale jara piłkarska gwardia znad Ropy pokonała krakusów 7: 2.
źródło: NKJP: Spotkanie pokoleń, Dziennik Polski, 2001-06-25