stary malutki

W czasach klasycyzmu i baroku dziecko przestało być właściwie dzieckiem i stało się starym malutkim, o czym świadczy na przykład los Mozarta. Od początku ubierano go w kretyńskie żaboty, pończochy i peruki oraz pudrowano. Kiedy usiadł do klawesynu w wieku lat siedmiu, to pod pupę trzeba było wsuwać mu poduszkę, bo nie widział klawiszy.

źródło: NKJP: Krzysztof Rutkowski; Paryskie pasaże, Gazeta Wyborcza, 1993-04-20

[...] z siedzenia po drugiej stronie przejścia wpatruje się we mnie elegancki szesnastolatek, stary malutki, ubrany jak z zachodniego żurnala mód. Marynareczka, krawacik, beżowy płaszczyk.

źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Linia nocna, 2002-05

Od rana żebrze pod hipermarketem, rodzice są dumni, bo nie tylko zajmuje się rodzeństwem, ale przynosi jeszcze pieniądze na tanie wino. – Tacy chłopcy jak ten czują się ważni, docenieni. To dzieci, które ja nazywam starzy maleńcy. Musimy na nowo stworzyć z nich dzieci – mówi Woliak.

źródło: NKJP: Izabela Kacprzak: Niekochani i osamotnieni, Gazeta Krakowska, 2007-03-21