stare kąty

[...] połaziłem po Zakopanem, [...] odwiedziłem sam samiutki stare kąty tak dobrze mi znane z dzieciństwa i wsiadłem w pociąg do Warszawy.

źródło: NKJP: Tomasz Domaniewski: Niedaleko od prawdy, 1975

Przejechaliśmy Lipsk z końca w koniec, poobijaliśmy się po wszystkich starych kątach, wszędzie coś nowego, inne miasto, może i piękniejsze, ale nie nasze, dawnych śladów trudno się doszukać.

źródło: NKJP: Henryk Sekulski: Przebitka, 2001

Zygmunt z załogą usiadł w jednym z ostatnich rzędów i rozglądał się chciwie, rozpoznając stare kąty. Poza wyczuwalnym zapachem kurzu nic się nie zmieniło.

źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003