-
4.
książk. taki, który już przeżył bardzo wiele lat -
Używane jako eufemizm zamiast stary .
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
starzenie się -
- wiekowy człowiek, mieszkaniec; mężczyzna
- bardzo, mocno, zbyt wiekowy
-
Pomimo wakacji na potrójnej imprezie zagościli przede wszystkim młodzi, choć nie zabrakło i bardziej wiekowych rabczan.
źródło: NKJP: (BES): Grafika, liryka i gitara, Dziennik Polski, 2003-07-03
Gdy zaczęto kręcić Bondy, Niven był już zbyt wiekowy do tej roli.
źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Ukazały się wspomnienia Davida Nivena, Gazeta Wyborcza, 1997-07-16
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wiekowy
wiekowy
wiekowy
wiekowe
wiekowa
D. wiekowego
wiekowego
wiekowego
wiekowego
wiekowej
C. wiekowemu
wiekowemu
wiekowemu
wiekowemu
wiekowej
B. wiekowego
wiekowego
wiekowy
wiekowe
wiekową
N. wiekowym
wiekowym
wiekowym
wiekowym
wiekową
Ms. wiekowym
wiekowym
wiekowym
wiekowym
wiekowej
W. wiekowy
wiekowy
wiekowy
wiekowe
wiekowa
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wiekowi
wiekowi
wiekowe
wiekowe
D. wiekowych
wiekowych
wiekowych
wiekowych
C. wiekowym
wiekowym
wiekowym
wiekowym
B. wiekowych
wiekowych
wiekowych
wiekowe
N. wiekowymi
wiekowymi
wiekowymi
wiekowymi
Ms. wiekowych
wiekowych
wiekowych
wiekowych
W. wiekowi
wiekowi
wiekowe
wiekowe
-
Zob. wiek