wypalać - Wielki słownik języka polskiego PAN

7.

pot. mówić coś bez namysłu

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

To ile palców ci pokazuję? - sprawdzają okularnicy, którzy mają ochotę na jego miejsce. - Dwa - wypala bez namysłu i akurat trafia.

źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Prawie kino, Polityka, 2007-12-22

Zostanie u nas na noc i w piątek zrobimy koronarografię - wypala przez telefon „Faktowi” Ostrowski.

źródło: NKJP: Warto być nawet asystentem posła, Usenet, 2006-01-28

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypalałem +(e)m wypalał	wypalałam +(e)m wypalała	wypalałom +(e)m wypalało	wypalaliśmy +(e)śmy wypalali	wypalałyśmy +(e)śmy wypalały
2 os.	wypalałeś +(e)ś wypalał	wypalałaś +(e)ś wypalała	wypalałoś +(e)ś wypalało	wypalaliście +(e)ście wypalali	wypalałyście +(e)ście wypalały
3 os.	wypalał	wypalała	wypalało	wypalali	wypalały

bezosobnik: wypalano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wypalał będę wypalać	będę wypalała będę wypalać	będę wypalało będę wypalać	będziemy wypalali będziemy wypalać	będziemy wypalały będziemy wypalać
2 os.	będziesz wypalał będziesz wypalać	będziesz wypalała będziesz wypalać	będziesz wypalało będziesz wypalać	będziecie wypalali będziecie wypalać	będziecie wypalały będziecie wypalać
3 os.	będzie wypalał będzie wypalać	będzie wypalała będzie wypalać	będzie wypalało będzie wypalać	będą wypalali będą wypalać	będą wypalały będą wypalać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wypalajmy
2 os.	wypalaj	wypalajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wypalałbym bym wypalał	wypalałabym bym wypalała	wypalałobym bym wypalało	wypalalibyśmy byśmy wypalali	wypalałybyśmy byśmy wypalały
2 os.	wypalałbyś byś wypalał	wypalałabyś byś wypalała	wypalałobyś byś wypalało	wypalalibyście byście wypalali	wypalałybyście byście wypalały
3 os.	wypalałby by wypalał	wypalałaby by wypalała	wypalałoby by wypalało	wypalaliby by wypalali	wypalałyby by wypalały

bezosobnik: wypalano by

bezokolicznik: wypalać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wypalając

gerundium: wypalanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wypalający

odpowiednik aspektowy: wypalić

Rz _osobowy

+

wypalać

+

do KOGO + ZDANIE

Zob. palić