-
2.
sukces odniesiony w jakiejś dziedzinie -
[trjumf] lub [trjũf], lub [tryjumf], lub [tryjũf], rzadziej [trijumf] lub [triũf]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
prawdy i wartości życiowe -
synonimy: sukces
zwycięstwo
antonimy: klęska
porażka
przegrana
hiperonimy: osiągnięcie
-
- życiowy; moralny; osobisty triumf; triumf artystyczny, literacki; dyplomatyczny; gospodarczy; zawodowy
-
Po tak intensywnym cyklu dziejowym, po wyeksploatowaniu dotychczasowego literackiego kodu i przesileniu językowym, przy tak wyraźnym wyczerpaniu sił twórczych trudno się spodziewać prędkich spektakularnych triumfów literackich.
źródło: NKJP: Tadeusz Drewnowski: Próba scalenia : obiegi, wzorce, style : literatura polska 1944-1989, 1997
Orkiestrę Walencji poprowadził wówczas Enrique Izquierdo. Koncert okazał się pierwszym triumfem młodego twórcy.
źródło: NKJP: Concierto de Aranjuez, Dziennik Polski, 2001-08-27
Jego pracom Amerykanie i Japończycy, jak sami twierdzą, zawdzięczają w znacznym stopniu swoje triumfy przemysłowe. To już nie podręczniki, ale poradniki na każdą okazję [...].
źródło: NKJP: Stefan Bratkowski: Z boku, Gazeta Wyborcza, 1993-10-09
W kolejce do Unii Europejskiej stoimy gdzieś pośrodku, o triumfach gospodarczych nikt już nie marzy, Polska zniknęła z czołówek gazet.
źródło: NKJP: Plemienne wojny, Dziennik Polski, 2002-06-08
Zdaniem Kostikowa triumf dyplomatyczny Jelcyna w Bośni wytrąca też argumenty z rąk jego przeciwników politycznych w Rosji.
źródło: NKJP: Jerzy Malczyk, Ernest Skalski: Rosja dumna z siebie, Gazeta Wyborcza, 1994-02-22
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. triumf
triumfy
D. triumfu
triumfów
C. triumfowi
triumfom
B. triumf
triumfy
N. triumfem
triumfami
Ms. triumfie
triumfach
W. triumfie
triumfy
-
+ triumf + (JAKI) -
łac. triumphus
Wyraz łac. pochodzi od starołacińskiego triumphe! - okrzyku powtarzanego przy wyruszaniu kapłanów na procesje święta płodności.