tryumf

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. radość

  • 3.

    książk.  widoczna radość z własnego sukcesu lub zwycięstwa albo chwalenie się tym
  • [trjumf] lub [trjũf], lub [tryjumf], lub [tryjũf], rzadziej [trijumf] lub [triũf]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne

    • poczucie, uczucie; okrzyk; w geście, z uśmiechem, z wyrazem tryumfu
  • Kusznierewicz opływa boję i po raz ostatni pokonuje olimpijski akwen. Za linią mety podnosi rękę do góry w geście tryumfu. To jego drugie zwycięstwo podczas XXVII Igrzysk w Sydney.

    źródło: NKJP: Motorówką za Kusznierewiczem, Dziennik Polski, 2000-10-02

    [...] mijaliśmy go, przechodząc przez placyk przed Domem Zdrojowym, gdzie przystanęliśmy na chwilę w tym charakterystycznym poczuciu przesadnego tryumfu, które ogarnia człowieka, gdy po kilkunastu kilometrach wędrówki szlakiem znajduje się u celu.

    źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Linia nocna, 2002

    Patrzył na jej usta, na ich kącik, drgający w bezwiednym uśmiechu. Dobrze znał ten uśmiech, zawsze wydawał mu się bardziej uśmiechem tryumfu niż szczęścia.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992

    [...] jednym z najlepiej zapamiętanych epizodów z pracy w radiu był ten, kiedy koleżanka wydała okrzyk tryumfu, gdy wreszcie udało jej się zmontować (a raczej zmanipulować) nagrany materiał tak, żeby rezultat zgadzał się z założoną przez nią dla tego dźwięku tezą.

    źródło: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. tryumf
    tryumfy
    D. tryumfu
    tryumfów
    C. tryumfowi
    tryumfom
    B. tryumf
    tryumfy
    N. tryumfem
    tryumfami
    Ms. tryumfie
    tryumfach
    W. tryumfie
    tryumfy

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • łac. triumphus

    Od: triumf