pakować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wkładać coś do plecaka, walizki lub innego pojemnika albo wypełniać ten pojemnik

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

urlop i wypoczynek

	synonimy:	wpakowywać
	antonimy:	rozpakowywać wypakowywać

dzieci, matki, rodzice, uczniowie pakują; sprzedawca pakuje
pakować bagaż, dobytek, dokumenty, książki, kufer, manatki, narty, odzież, paczkę, plecak, rzeczy, sprzęt, śmieci, szpargały, torbę, torebkę, tornister, ubrania, walizki, zakupy, żywność
pakować do bagażnika, do kartonów, do kufra, do plecaka, do pudeł, do pudełek, do samochodu, do siatki, do tobołka, do worka
pakować na weekend, na wyjazd
pakować w karton, w pojemnik, w reklamówkę, w worek
pakować byle jak, długo, dokładnie, nerwowo, pośpiesznie, równo, spokojnie, szybko, w pośpiechu
sposób, system pakowania

	Tuż po spotkaniach przy wigilijnym stole musieli, niestety, pakować manatki, żeby udać się do swojego kraju. źródło: NKJP: K. Jakubowski: Młodzież z Ukrainy u swoich mławskich rówieśników, Tygodnik Ciechanowski, 2007-01-17
	Jedźmy już, pełno tu śmierdzącego dymu – powiedziała trochę za głośno Natalia i zaczęła nerwowo pakować torby. źródło: NKJP: Paulina Grych: Numer zerowy, 2007
	Liść pokręcił głową, zaczął pakować ubrania do worka. źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003
	Towarzystwo podeszło do mercedesa i zaczęło pakować narty do bagażnika. źródło: NKJP: Ewa Kopcik: Wyrok na „Pershinga”, Dziennik Polski, 1999-12-10
	W gminie funkcjonuje system pakowania śmieci w worki [...]. źródło: NKJP: (tez): W nowym roku - nowe podatki, Dziennik Polski, 2001-01-06

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pakowałem +(e)m pakował	pakowałam +(e)m pakowała	pakowałom +(e)m pakowało	pakowaliśmy +(e)śmy pakowali	pakowałyśmy +(e)śmy pakowały
2 os.	pakowałeś +(e)ś pakował	pakowałaś +(e)ś pakowała	pakowałoś +(e)ś pakowało	pakowaliście +(e)ście pakowali	pakowałyście +(e)ście pakowały
3 os.	pakował	pakowała	pakowało	pakowali	pakowały

bezosobnik: pakowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę pakował będę pakować	będę pakowała będę pakować	będę pakowało będę pakować	będziemy pakowali będziemy pakować	będziemy pakowały będziemy pakować
2 os.	będziesz pakował będziesz pakować	będziesz pakowała będziesz pakować	będziesz pakowało będziesz pakować	będziecie pakowali będziecie pakować	będziecie pakowały będziecie pakować
3 os.	będzie pakował będzie pakować	będzie pakowała będzie pakować	będzie pakowało będzie pakować	będą pakowali będą pakować	będą pakowały będą pakować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pakujmy
2 os.	pakuj	pakujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pakowałbym bym pakował	pakowałabym bym pakowała	pakowałobym bym pakowało	pakowalibyśmy byśmy pakowali	pakowałybyśmy byśmy pakowały
2 os.	pakowałbyś byś pakował	pakowałabyś byś pakowała	pakowałobyś byś pakowało	pakowalibyście byście pakowali	pakowałybyście byście pakowały
3 os.	pakowałby by pakował	pakowałaby by pakowała	pakowałoby by pakowało	pakowaliby by pakowali	pakowałyby by pakowały

bezosobnik: pakowano by

bezokolicznik: pakować

imiesłów przysłówkowy współczesny: pakując

gerundium: pakowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: pakujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: pakowany

odpowiedniki aspektowe: wpakować , spakować , zapakować

	+	pakować	+	CO
	+	pakować	+	CO + (do CZEGO I w CO)

niem. packen

Kolejne znaczenia w polszczyźnie wywodzą się ze znaczenia podstawowego