spakować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

włożyć coś do plecaka, walizki lub innego pojemnika albo wypełnić ten pojemnik

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

urlop i wypoczynek

	synonimy:	włożyć wpakować zapakować
	antonimy:	rozpakować

dzieci, rodzice, uczniowie spakowali; sprzedawca spakował
spakować bagaże, dobytek, książki, manatki, namiot, narty, plecak, rzeczy, tobołki, torbę, tornister, ubrania, walizę, walizkę
spakować do kufra, do pudełka, do pudła, do samochodu, do skrzyni, do szafy, do walizki, do worka
spakować na drogę, na weekend, na wyjazd
spakować w karton, w pojemnik, w reklamówkę, w torbę, w walizkę, w węzełek
spakować bez pośpiechu, nerwowo, samemu, szybko, w gniewie, wcześnie
wrzucić i spakować

	Kobiety rozbiegły się po zagrodach, aby spakować ubogi dobytek. źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1998
	Można by spakować plecak, wziąć jedzenie i wyruszyć wzdłuż granicy, żeby ją zbadać. źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996
	Spakowałem ubrania i kosmetyki do torby podróżnej, w skórzanej walizeczce ułożyłem przenośny komputer, telefon komórkowy i całą resztę elektronicznego bałaganu. źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
	Przez kilka dni z rzędu przychodziłam na bocznicę kolejową spakowana do drogi, ale nie odważyłam się podejść do nikogo z rosyjskiej obsługi. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Niemiecki taniec, 2009
	Obojętnie, bez pośpiechu spakował w węzełek posegregowane narzędzia. źródło: NKJP: Bruno Jasieński: Palę Paryż, 1974

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spakowałem +(e)m spakował	spakowałam +(e)m spakowała	spakowałom +(e)m spakowało	spakowaliśmy +(e)śmy spakowali	spakowałyśmy +(e)śmy spakowały
2 os.	spakowałeś +(e)ś spakował	spakowałaś +(e)ś spakowała	spakowałoś +(e)ś spakowało	spakowaliście +(e)ście spakowali	spakowałyście +(e)ście spakowały
3 os.	spakował	spakowała	spakowało	spakowali	spakowały

bezosobnik: spakowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spakujmy
2 os.	spakuj	spakujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spakowałbym bym spakował	spakowałabym bym spakowała	spakowałobym bym spakowało	spakowalibyśmy byśmy spakowali	spakowałybyśmy byśmy spakowały
2 os.	spakowałbyś byś spakował	spakowałabyś byś spakowała	spakowałobyś byś spakowało	spakowalibyście byście spakowali	spakowałybyście byście spakowały
3 os.	spakowałby by spakował	spakowałaby by spakowała	spakowałoby by spakowało	spakowaliby by spakowali	spakowałyby by spakowały

bezosobnik: spakowano by

bezokolicznik: spakować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spakowawszy

gerundium: spakowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: spakowany

odpowiednik aspektowy: pakować

Rz _osobowy	+	spakować	+	CO
Rz _osobowy	+	spakować	+	CO + (do CZEGO I w CO)

Zob. pakować