-
1.
przedmiot o zaokrąglonym kształcie, w którym znajdują się pocisk i materiał wybuchowy, umieszczany w broni służącej do strzelania -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
synonimy: patron
-
- amerykański, francuski, radziecki...; małokalibrowy nabój; nabój artyleryjski, karabinowy, pistoletowy, rewolwerowy; prochowy; przeciwpancerny; wystrzelone naboje; naboje gazowe, śrutowe; hukowe, usypiające; myśliwskie
- nabój Mausera; naboje jakiegoś kalibru
- naboje do broni (maszynowej, myśliwskiej), do karabinu, do pistoletu, do rakietnicy, do strzelby
- nabój z pociskiem
- nabój w lufie; naboje w magazynku
- naboje i łuski; karabin i nabój; broń i naboje, granaty i naboje
- łuska, spłonka naboju; garść, paczka naboi
- łuski od nabojów
- broń, karabin, pistolet na jakieś naboje
- pas, taśma z nabojami
- łuski po nabojach
- włożyć, załadować nabój; dobierać; oszczędzać naboje;
- odpalenie naboju
- strzelać nabojami
- walczyć do ostatniego naboju
-
Szarpnął za spust trzy razy, nim dotarło do niego, że wystrzelił ostatni nabój.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005
Łuski naboju (już stalowe, powlekane lakierem) oraz pocisk były o połowę krótsze niż normalne, karabinowe.
źródło: NKJP: Listy od Czytelników, Gazeta Wyborcza, 1993-11-19
W samochodzie funkcjonariusze znaleźli broń. Była załadowana nabojem myśliwskim.
źródło: NKJP: /ik/: Policjanci znaleźli nielegalną broń, Echo Dnia, 2007-01-17
Barański kieruje ostatnie naboje w stronę uciekającego do lasu drugiego żandarma.
źródło: NKJP: A.Fidrysiak: Tropem szczątków „Burzy” (1), Tygodnik Ciechanowski, 2005-12-03
Odczuła to dotkliwie walcząca armia rosyjska, której przemysł rodzimy mógł dostarczać zaledwie część potrzebnych jej armat, karabinów, nabojów.
źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nabój
naboje
D. naboju
naboi
nabojów
C. nabojowi
nabojom
B. nabój
naboje
N. nabojem
nabojami
Ms. naboju
nabojach
W. naboju
naboje
-
Ze słowiańskiego *nabojь, rzeczownika odczasownikowego od prasłowiańskiego przedrostkowego *nabiti 'nabić', z wymianą samogłoski rdzennej; znaczenie 'ładunek' związane z dawnym sposobem ładowania (nabijania) broni palnej; zob. bić