-
2.
określona ilość materiału wybuchowego służąca do zniszczenia czegoś -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
- nabój dynamitowy
- nabój dynamitu, trotylu
-
W bunkrze, w którym formuje się i pakuje naboje dynamitu, było sześć osób.
źródło: NKJP: Jerzy Chrzanowski: Na beczce prochu, Gazeta Wyborcza, 1993-05-24
Dzielenie, łamanie i usypywanie naboi materiałów wybuchowych jest niedozwolone.
źródło: NKJP: Dz.U. z 2002r. Nr 92, poz. 818
Uczestnicy powstań śląskich stracili w ostatnich dniach prawo otrzymywania z magazynów górniczych naboi i dynamitu do rozsadzania węgla.
źródło: (PS): 7.08.2008, Dziennik Polski, 2008-08-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nabój
naboje
D. naboju
naboi
nabojów
C. nabojowi
nabojom
B. nabój
naboje
N. nabojem
nabojami
Ms. naboju
nabojach
W. naboju
naboje
-
+ nabój + (CZEGO)+ nabój + (JAKI) -
Ze słowiańskiego *nabojь, rzeczownika odczasownikowego od prasłowiańskiego przedrostkowego *nabiti 'nabić', z wymianą samogłoski rdzennej; znaczenie 'ładunek' związane z dawnym sposobem ładowania (nabijania) broni palnej; zob. bić