-
1.
nagromadzenie kogoś lub czegoś w jednym miejscu, które przeszkadza w przemieszczaniu albo je uniemożliwia -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport lądowy
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
zbiorniki wodne -
- duży, ogromny zator; zator lodowy; drogowy, komunikacyjny
- zator na drodze, na rzece
- powstał zator
- rozładować, usunąć, zlikwidować zator
-
Wykonywane prace remontowe spowodowały wiele zatorów drogowych i, jak widać, poważnie skomplikowały ruch na ul. Morskiej.
źródło: NKJP: Bartłomiej Cnota: Koszmar zacznie się w piątek, Dziennik Bałtycki, 2000-06-21
Starosta dębicki Czesław Kubek przypomniał wydarzenia sprzed dwóch tygodni, kiedy to ogromny zator lodowy na Wisłoce niszczył dosłownie wszystko, co napotkał na swojej drodze.
źródło: NKJP: (PACH): Szansa dla saperów, Gazeta Krakowska, 2002-02-11
Zarówno zatory komunikacyjne w miastach, wypadki na drogach, jak i zanieczyszczenie powietrza oraz zużycie energii, mają negatywny wpływ na gospodarkę w Europie i poziom życia wszystkich jej mieszkańców.
źródło: NKJP: Internet
Gracz Bayeru Leverkusen jechał do Warszawy samochodem z Katowic, ale zator na szosie katowickiej spowodował, że piłkarz przybył do stolicy z kilkugodzinnym opóźnieniem.
źródło: NKJP: Kadra u prymasa, Dziennik Polski, 1998-04-21
Ale kiedy taksówka [...] przebiła się przez ostatni zator samochodów, nagle poszczególne elementy mojej wizyty u księdza de Vos zbiły się w całość.
źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1984
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zator
zatory
D. zatoru
zatorów
C. zatorowi
zatorom
B. zator
zatory
N. zatorem
zatorami
Ms. zatorze
zatorach
W. zatorze
zatory
-
+ zator + (JAKI)+ zator + (GDZIE)+ zator + (CZEGO) -
psł. *zatorъ 'zacieranie, ścieranie; to, co zatarte, starte', rzeczownik od psł. przedrostkowego czasownika *za-terti 'zatrzeć, zetrzeć', z wymianą rdzennego *e > *o.