Beta zabiera walizkę, idzie na prawo, otwiera drzwi, wychodzi i zamyka je za sobą. Alfa stoi przez chwilę nieruchomy, potem podchodzi do stołu i szerokim zamachem ramienia, z furią, zrzuca część zastawy na podłogę.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Teatr 2 (Alfa 1984, Letni dzień 1983, Ambasador 1981, Pieszo 1980) , 1996
Widzisz siebie jako Pendera, mordercę, który zabił w imię sprawiedliwości. Wyobrażasz sobie ciemną ulicę, podrygujesz nogami imitując skradanie się, robisz zamach ramieniem. Nagle przypływ bólu w nosie.
źródło: NKJP: Ireneusz Iredyński: Dzień oszusta. Człowiek epoki, 1995
Widzę, jak szermierz bierze zamach, jak spada błyskawicznie w dół ostrze, jak znika mająca zostać odcięta głowa Takashi, jak szermierz traci równowagę, jak jedno uderzenie ręki wytrąca mu broń i jak pada na matę, twarzą na dół pod nogi mistrza.
źródło: NKJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję ci, Pacyfiku, 1997
Wiedźmin szerokim zamachem miecza odbił ostrze godzącej w niego krótkiej włóczni i z impetem, jaki dało mu to odbicie, ciął przez rybiogadzi, zębaty pysk.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
Strażnik odpiął pałkę od pasa i uderzył Priessla. [...] stał w rozkroku i patrzył na swoją ofiarę. Odłożył pałkę i wziął zamach nogą.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007
