-
2.
ukochana osoba -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
- małe; moje słonko
-
Ty słonko moje, jakże mam żyć bez ciebie, bez mego słonka na ziemi i niebie?
źródło: NKJP: Stefan Leder, Witold Leder: Czerwona nić: ze wspomnień i prac rodziny Lederów, 2005
Wieczorem idę do mojego słonka.
źródło: NKJP: Internet
Zrozumiałam, że na Dagusię mogę liczyć, na słonko moje.
źródło: NKJP: Internet
Dla matki także była słonkiem. Była posłuszna, otwarcie mówiła, co myśli, wyznawała im miłość [...].
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Fausta, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. słonko
słonka
D. słonka
słonek
C. słonku
słonkom
B. słonko
słonka
N. słonkiem
słonkami
Ms. słonku
słonkach
W. słonko
słonka
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Pierwotne zdrobnienie z przyrostkiem -ko od podstawowego psł. *sl̥nь > sl̥no (r.n.) 'słońce', którego kontynuanty poświadczone są w pol. dial. słóno , kaszubszczyźnie słono ‘słońce’ (Bor).
Zob. słońce