oszołomić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pozbawić kogoś świadomości (całkowicie lub częściowo) na jakiś czas

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

	Mocne uderzenie w twarz oszołomiło go. źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010
	Ostatni cios oszołomił Kanadyjczyka do tego stopnia, że zatoczył się na miękkich nogach w stronę narożnika. źródło: NKJP: Smutny los grabarza, Dziennik Polski, 1998-12-14
	Prokuratura ustaliła, że dziewczynę oszołomiono alkoholem z dodatkiem amfetaminy. źródło: NKJP: (ak): Kaseta z gwałtem, Dziennik Łódzki, 2004-03-04
	Wystraszony, oszołomiony upadkiem ptak został dowieziony przez strażników [...] do nowego zoo. źródło: NKJP: BL: Uratowali myszołowa, Gazeta Poznańska, 2001-12-18

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oszołomiłem +(e)m oszołomił	oszołomiłam +(e)m oszołomiła	oszołomiłom +(e)m oszołomiło	oszołomiliśmy +(e)śmy oszołomili	oszołomiłyśmy +(e)śmy oszołomiły
2 os.	oszołomiłeś +(e)ś oszołomił	oszołomiłaś +(e)ś oszołomiła	oszołomiłoś +(e)ś oszołomiło	oszołomiliście +(e)ście oszołomili	oszołomiłyście +(e)ście oszołomiły
3 os.	oszołomił	oszołomiła	oszołomiło	oszołomili	oszołomiły

bezosobnik: oszołomiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		oszołommy
2 os.	oszołom	oszołomcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oszołomiłbym bym oszołomił	oszołomiłabym bym oszołomiła	oszołomiłobym bym oszołomiło	oszołomilibyśmy byśmy oszołomili	oszołomiłybyśmy byśmy oszołomiły
2 os.	oszołomiłbyś byś oszołomił	oszołomiłabyś byś oszołomiła	oszołomiłobyś byś oszołomiło	oszołomilibyście byście oszołomili	oszołomiłybyście byście oszołomiły
3 os.	oszołomiłby by oszołomił	oszołomiłaby by oszołomiła	oszołomiłoby by oszołomiło	oszołomiliby by oszołomili	oszołomiłyby by oszołomiły

bezosobnik: oszołomiono by

bezokolicznik: oszołomić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: oszołomiwszy

gerundium: oszołomienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: oszołomiony

odpowiednik aspektowy: oszałamiać

Rz_osobowy	+	oszołomić	+	KOGO/CO + (CZYM)
{rz_nieżywotny	+	oszołomić	+	KOGO/CO

ros. ošełomít' 'ogłuszyć uderzeniem w głowę, oszołomić'