-
1.
mała bitwa z udziałem niewielkiej liczby żołnierzy -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną -
- przegrana, zwycięska; znacząca; krwawa potyczka; drobne, sporadyczne potyczki; potyczki partyzanckie, rycerskie, zbrojne
- potyczka powstańców
- potyczka między oddziałami francuskimi a rosyjskimi, pruskimi a bawarskimi, rosyjskimi a polskimi...; pod Dąbkami, pod Lwowem, pod Wawrem...; potyczki z Arabami, z Niemcami, z Rosjanami...
- bitwy i potyczki
- miejsce potyczki; szereg potyczek
- stoczyć/staczać potyczkę
- zginąć w potyczce
-
W 1848 oddział kosynierów stoczył potyczkę z wojskiem pruskim.
źródło: NKJP: Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska: przewodnik, 1997
15 kwietnia 1807 r. wpadli na silny oddział pruski, mający za sobą zwycięską potyczkę z Francuzami generała Lefebvre’a-Dessnoettes’a.
źródło: NKJP: Sławomir Leśniewski: Piekielni jeźdźcy, 2007-04-07
Cała ta akcja pacyfikacji „wrogo nastawionych” tubylców dokonała się bez bitwy, jeśli nie liczyć drobnych potyczek z czejeńskimi zwiadowcami.
źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
W 1966 r., doszło do kolejnej nierozstrzygniętej potyczki o Kaszmir.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Pół wieku temu powstał Pakistan - państwo dla muzułmanów, Gazeta Wyborcza, 1997-08-14
Do pierwszej potyczki pomiędzy nowym sułtanem a Skanderbegiem doszło w 1455 r. podczas oblężenia Beratu.
źródło: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. potyczka
potyczki
D. potyczki
potyczek
C. potyczce
potyczkom
B. potyczkę
potyczki
N. potyczką
potyczkami
Ms. potyczce
potyczkach
W. potyczko
potyczki
-
+ potyczka + (z KIM) + (o CO)+ potyczka + (między/pomiędzy KIM a KIM) + (o CO) -
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego potykać się 'bić się, walczyć'; zob. tykać (jedzenie)