Wandal

  • członek przybyłego ze Skandynawii ludu wschodniogermańskiego, który w V w. zdobył Rzym niszcząc jego dzieła sztuki
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Przynależność i podział terytorialny

    nazwy osób ze względu na ich pochodzenie i przynależność terytorialną


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

    • Wandalowie i Goci; Wandalowie i Ostrogoci
    • lud, plemiona; państwo, władza; najazdy Wandalów
    • Wandalowie zajęli, zdobyli, zniszczyli
    • oblężony, zagrabiony przez Wandalów
  • Ślady pierwszego najprawdopodobniej najazdu Wandalów na Italię odkryli archeolodzy podczas badań na terenie Sardynii.

    źródło: NKJP: (PAP): Najstarsze ślady „wandalizmu”, Dziennik Polski, 2001-03-01

    Badania pokazują, że obydwa ludy Wandalów i Gotów przez jakiś czas żyły ze sobą w pewnej stabilizacji i pokojowych warunkach.

    źródło: NKJP: A. Melnicka: Przeszłość z ziemi wygrzebana, Tygodnik Ciechanowski, 2007-09-04

    Na sobór został zaproszony także największy autorytet teologiczny Zachodu, Augustyn z Hippony, lecz od wzięcia udziału wyłączyła go śmierć, która dopadła go w 430 roku w oblężonym przez Wandalów jego biskupim mieście.

    źródło: NKJP: Tadeusz Dionizy Łukaszuk OSPPE: Ty jesteś Chrystus, syn Boga żywego. Dogmat chrystologiczny w ujęciu integralnym, 2000

    Miasto i pierwsze winnice założyli Rzymianie. Na początku V wieku zdobyli je Wizygoci, potem Wandale, Saksoni, Gaskończycy, Saraceni, Wikingowie.

    źródło: NKJP: Bordeaux, Dziennik Polski, 2002-11-16

    Kartagina [...] była najpiękniejszym miastem Cesarstwa Rzymskiego. Była też stolicą rzymskiej prowincji Africa, a choć rywalizowała z Rzymem o znaczenie, to przewyższała go przepychem i stylem życia mieszkańców. [...] przetrwała do 439 r., kiedy to zdobyły ją plemiona Wandalów i doszczętnie zniszczyły.

    źródło: NKJP: Rodziła się dwa razy, Dziennik Polski, 2001-08-25

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. Wandal
    Wandale
    Wandalowie
    ndepr
    Wandale
    depr
    D. Wandala
    Wandalów
    C. Wandalowi
    Wandalom
    B. Wandala
    Wandalów
    N. Wandalem
    Wandalami
    Ms. Wandalu
    Wandalach
    W. Wandalu
    Wandale
    Wandalowie
    ndepr
    Wandale
    depr

    Inne uwagi

    Zwykle lm

  • z łac. Vandalus (Vandali [lm]) 'członek plemion wschodniogermańskich'

    Może w zapożyczeniu pośredniczył język francuski (Vandale).

CHRONOLOGIZACJA:
SJPXVII
SWil
SJPDor: pod: wandal
SJPSz: pod: wandal
ISJP
PSWP: pod: wandal
USJP: pod: wandal
Data ostatniej modyfikacji: 28.01.2011