-
2.b
pot. więzienie (miejsce) -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
więzienie i kara -
- wsadzić kogoś; iść, powędrować, pójść, trafić do ciupy;
- wyjść z ciupy
- siedzieć w ciupie
-
Jeden z właścicieli na widok policji [...] począł uciekać w stronę lasu, by pozbyć się dowodów. Daremnie. Wraz z żoną trafił do ciupy.
źródło: NKJP: Anna Dominik: Kryminał za procenty, Dziennik Polski, 2008-04-12
Lasociak powędrował wówczas do ciupy; dostał niewielki wyrok, bo nie udowodniono mu kradzieży, tylko paserstwo.
źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Bardzo dużo pajacyków, 1968
Błąd Al, razem z Karolem skończycie w ciupie za te bezpodstawne pomówienia.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ciupa
ciupy
D. ciupy
ciup
C. ciupie
ciupom
B. ciupę
ciupy
N. ciupą
ciupami
Ms. ciupie
ciupach
W. ciupo
ciupy
-
Forma prawdopodobnie spokrewniona z wyrazami dupa , dziupla (zob.).