-
1.
spór między osobami lub grupami osób o odmiennych interesach lub poglądach -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
synonimy: potyczka
-
- słowna; domowa, polityczna, sądowa; ostra, poważna bezsensowna, niepotrzebna; utarczka; drobne; ciągłe, codzienne, wieczne; wzajemne utarczki
- utarczki polityków
- utarczki z sąsiadem, z urzędnikami, z wójtem
- utarczki i konflikty, utarczki i potyczki, utarczki i przepychanki, utarczki i spory, utarczki i waśnie; dyskusje i utarczki
- utarczki trwały
- unikać utarczek
- wdać się/wdawać się w utarczkę; prowadzić, toczyć utarczki
- doszło/dochodzi; doprowadzić/doprowadzać do utarczek
-
Na pomeczowej konferencji prasowej było bardzo gorąco. Doszło do utarczek słownych trenera gości z dziennikarzami.
źródło: NKJP: (ZAB): Gdzie jest Woźnicki?, Dziennik Polski, 2005-03-05
Kierowcy przejeżdżający przez miasto mają już dość dziur w jezdniach i utarczek z ubezpieczycielami o wypłatę odszkodowań.
źródło: NKJP: (PAS): W kolejce do remontu, Dziennik Zachodni, 2005-06-16
[...] sejmik zamiast dać przykład kolegom z Wiejskiej, że w samorządzie zamiast pyskówek jest praca, szczególnie na początku dał się ponieść bezsensownym utarczkom i politycznym rozgrywkom [...]
źródło: NKJP: Agata Pustułka: Rozliczamy samorząd wojewódzki, Trybuna Śląska, 2002-10-24
Według ustaleń policji utarczka słowna dwóch osób przerodziła się w poważną bijatykę.
źródło: NKJP: X: Napad z kijami bejsbolowymi, Polska Głos Wielkopolski, 2005-07-20
Przewodniczący [...]na każdej sesji doprowadza do niepotrzebnych utarczek między radnymi [...]
źródło: NKJP: (just): Chcą odwołać przewodniczącego, Dziennik Łódzki, 2006-03-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. utarczka
utarczki
D. utarczki
utarczek
C. utarczce
utarczkom
B. utarczkę
utarczki
N. utarczką
utarczkami
Ms. utarczce
utarczkach
W. utarczko
utarczki
-
+ utarczka + (KOGO) + (z KIM)+ utarczka + między/pomiędzy KIM -
Dawniej także z innymi przedrostkami: potarczka, wtarczka, wytarczka ‘wypad, wycieczka zbrojna’, zatarczka ‘niesnaska, zatarg’.
Rzeczowniki pozostające w etymologicznym związku z psł. *(s)tr̥kati ‘popychać, szturchać; wtykać' oraz (prawdopodobnie) *(s)tr̥čati ‘pionowo tkwić, sterczeć; przeszkadzać’