przypakować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. zobowiązać kogoś do podporządkowania się ustaleniom

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

A mogą mu przecież przypakować bardzo duży wyrok.

źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Gdzie jest droga na walne?, 2007

[...] chętnie bym mu przypakował drugie tyle podatków.

źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przypakowałem +(e)m przypakował	przypakowałam +(e)m przypakowała	przypakowałom +(e)m przypakowało	przypakowaliśmy +(e)śmy przypakowali	przypakowałyśmy +(e)śmy przypakowały
2 os.	przypakowałeś +(e)ś przypakował	przypakowałaś +(e)ś przypakowała	przypakowałoś +(e)ś przypakowało	przypakowaliście +(e)ście przypakowali	przypakowałyście +(e)ście przypakowały
3 os.	przypakował	przypakowała	przypakowało	przypakowali	przypakowały

bezosobnik: przypakowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przypakujmy
2 os.	przypakuj	przypakujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przypakowałbym bym przypakował	przypakowałabym bym przypakowała	przypakowałobym bym przypakowało	przypakowalibyśmy byśmy przypakowali	przypakowałybyśmy byśmy przypakowały
2 os.	przypakowałbyś byś przypakował	przypakowałabyś byś przypakowała	przypakowałobyś byś przypakowało	przypakowalibyście byście przypakowali	przypakowałybyście byście przypakowały
3 os.	przypakowałby by przypakował	przypakowałaby by przypakowała	przypakowałoby by przypakowało	przypakowaliby by przypakowali	przypakowałyby by przypakowały

bezosobnik: przypakowano by

bezokolicznik: przypakować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przypakowawszy

gerundium: przypakowanie

rodzaj gramatyczny: dk

+

przypakować

+

CO

Zob. pakować