trzymać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. w areszcie

  • 2.

    sprawiać, że człowiek albo zwierzę przebywa gdzieś wbrew swojej woli
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    więzienie i kara

    • trzymać kogoś w areszcie, w klatce, w więzieniu; w poczekalni
  • W areszcie zbiera same pochwały, no i wcale nie znęcał się ze szczególnym okrucieństwem nad uprowadzonym dla okupu Maciejem S. Wprawdzie przez trzy dni trzymał go w ciemnej i wąskiej piwnicy z workiem na głowie. [...]

    źródło: NKJP: Teresa Semik: Skrucha Niemczyka na nic się zdała, Dziennik Zachodni, 2008-01-25

    Cały szkopuł w tym, że areszt tymczasowy ma służyć zabezpieczeniu postępowania a nie wymuszaniu na podejrzanych przyznania się do winy. Wprost mówił o tym Dolata, twierdząc, że trzymano go za kratami aż 20 miesięcy tylko dlatego, że nie chciał się przyznać.

    źródło: NKJP: Marek Świercz: A gdyby poszli w zaparte?, Dziennik Zachodni, 2007-01-03

    Jak mu się coś nie podoba (nie wiem, nie może spełnić swoich aspiracji zawodowych, nie podoba mu się klimat) to może przecież w każdej chwili wyjechać, nikt go tutaj nie trzyma.

    źródło: NKJP: Internet

    W roku 2002 aktywista z[...] infiltrował jedno z laboratoriów [...] w USA. To, co tam znalazł, wołało o pomstę do nieba - psy i koty trzymano po pół roku w małych klatkach, zaś psom wycinano struny głosowe, aby nie mogły warczeć i szczekać.

    źródło: NKJP: Internet

    Odbyłem naradę z buchalterem, trzymając majora w poczekalni.

    źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Na skraju imperium, 2000

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. trzymam
    trzymamy
    2 os. trzymasz
    trzymacie
    3 os. trzyma
    trzymają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. trzymałem
    +(e)m trzymał
    trzymałam
    +(e)m trzymała
    trzymałom
    +(e)m trzymało
    trzymaliśmy
    +(e)śmy trzymali
    trzymałyśmy
    +(e)śmy trzymały
    2 os. trzymałeś
    +(e)ś trzymał
    trzymałaś
    +(e)ś trzymała
    trzymałoś
    +(e)ś trzymało
    trzymaliście
    +(e)ście trzymali
    trzymałyście
    +(e)ście trzymały
    3 os. trzymał
    trzymała
    trzymało
    trzymali
    trzymały

    bezosobnik: trzymano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę trzymał
    będę trzymać
    będę trzymała
    będę trzymać
    będę trzymało
    będę trzymać
    będziemy trzymali
    będziemy trzymać
    będziemy trzymały
    będziemy trzymać
    2 os. będziesz trzymał
    będziesz trzymać
    będziesz trzymała
    będziesz trzymać
    będziesz trzymało
    będziesz trzymać
    będziecie trzymali
    będziecie trzymać
    będziecie trzymały
    będziecie trzymać
    3 os. będzie trzymał
    będzie trzymać
    będzie trzymała
    będzie trzymać
    będzie trzymało
    będzie trzymać
    będą trzymali
    będą trzymać
    będą trzymały
    będą trzymać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. trzymajmy
    2 os. trzymaj
    trzymajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. trzymałbym
    bym trzymał
    trzymałabym
    bym trzymała
    trzymałobym
    bym trzymało
    trzymalibyśmy
    byśmy trzymali
    trzymałybyśmy
    byśmy trzymały
    2 os. trzymałbyś
    byś trzymał
    trzymałabyś
    byś trzymała
    trzymałobyś
    byś trzymało
    trzymalibyście
    byście trzymali
    trzymałybyście
    byście trzymały
    3 os. trzymałby
    by trzymał
    trzymałaby
    by trzymała
    trzymałoby
    by trzymało
    trzymaliby
    by trzymali
    trzymałyby
    by trzymały

    bezosobnik: trzymano by

    bezokolicznik: trzymać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: trzymając

    gerundium: trzymanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: trzymający

    imiesłów przymiotnikowy bierny: trzymany

  • bez ograniczeń + trzymać +
    KOGO + (GDZIE)
  • psł. (dial.) *trimati 'utrzymywać coś, ustawiać w jakiejś pozycji, zatrzymywać, powstrzymywać' < 'powodować, że coś sterczy, wystaje, jest nieruchome'

    W etymologicznej więzi z psł. *(s)trьměti 'sterczeć, wystawać, drętwieć', na który wskazuje pol. daw. trzmią 'tkwią, sterczą' oraz dial. młpol. trzmić / natrzmić 'nakłaść lub nastawiać wiele rzeczy jedne na drugich' (Bor)