-
1.
książk. żelazne obręcze połączone łańcuchem, zakładane na nogi lub ręce więźniów, by uniemożliwić im ucieczkę -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
więzienie i kara -
synonimy: kajdany
-
- zakuć kogoś w okowy
-
Spuścił tylko wzrok i dłuższy czas patrzył na czarne okowy na swych rękach, spięte łańcuchem.
źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949
Obydwie mają ręce skute okowami. Starsza z rezygnacją patrzy na spętanie dłonie [...].
źródło: NKJP: Anna Matuchniak-Krasuska: Publiczność wobec metafory plastycznej: o recepcji groteski Jerzego Dudy – Gracza, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. okowy
D. okowów
rzadziej oków
C. okowom
B. okowy
N. okowami
Ms. okowach
W. okowy
-
Od psł. *o(b)kova lub *o(b)kovъ 'okucie, okuwanie', z tego 'to, czym się okuwa, skuwa; coś okutego', rzeczownik odczasownikowy od prasłowiańskiego czasownika przedrostkowego *o(b)kovati 'okuć' (od psł. *kovati 'kuć, okuwać'); zob. kuć