-
1.
duże zwierzę o masywnej budowie ciała, krótkich łapach z pazurami i gęstym jednobarwnym futrze, zapadające w sen zimowy -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta drapieżne
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta leśne i polne -
- biały niedźwiedź; niedźwiedź cyrkowy
- niedźwiedź i ryś, niedźwiedź i wilk
- łapy niedźwiedzia
- wybieg dla niedźwiedzi
- rozjuszyć; upolować niedźwiedzia; tresować niedźwiedzie
-
Ostatnio w rejonie Murzasihla krąży rozespany i rozdrażniony niedźwiedź. Miś – zapewne zły, bo głodny – podchodzi bardzo blisko domów, a nawet myszkuje między posesjami.
źródło: NKJP: (bol): Niedźwiedź autostpowicz, Gazeta Krakowska, 2006-12-08
Myśliwi wybili wilczą watahę, ustrzelili kilka sztuk jeleni wabiących swym rykiem samice, udało im się też osaczyć tłustego niedźwiedzia.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. niedźwiedź
niedźwiedzie
D. niedźwiedzia
niedźwiedzi
C. niedźwiedziowi
niedźwiedziom
B. niedźwiedzia
niedźwiedzie
N. niedźwiedziem
niedźwiedziami
Ms. niedźwiedziu
niedźwiedziach
W. niedźwiedziu
niedźwiedzie
-
psł. *medvědь < *medu̯ědь < *medu-ědъ
Forma prasłowiańska jest zrostem; pierwszy człon *medu jest formą dopełniacza l.p. psł. *medъ 'miód', drugi człon jest rzeczownikiem odczasownikowym od psł. *ěsti 'jeść', zatem etymologiczne znaczenie całości to 'zjadacz miodu'; wyraz powstał prawdopodobnie w rezultacie tabu, unikania właściwej nazwy groźnego zwierzęcia; polska forma niedźwiedź powstała z wcześniejszej miedźwiedź , wtórne nagłosowe ń- jest wynikiem rozpodobnienia na odległość spółgłosek wargowych (ń - v' < m' - v')