-
5.
według niektórych mitologii kraina, do której trafia się po śmierci -
[pod-ziemie] lub pot. [podź-ziemie]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
- kraina, królestwo; bóg, władca podziemi
- zstąpić do podziemia
-
Genialny pieśniarz i poeta udaje się do Hadesu, Krainy Umarłych, by prosić władców podziemia o uwolnienie swej zmarłej niedawno, ukochanej żony.
źródło: NKJP: Włodzimierz Jurasz: I stało się jak przeczuł, Gazeta Krakowska, 2003-01-23
Gdy dziewczyna wyciągnęła rękę, aby zerwać kwiat, ziemia się rozstąpiła, w ciemnym rydwanie wyjechał z podziemia Hades, uwiózł krzyczącą w trwodze Persefonę, aby pod ziemią była jego małżonką.
źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Przestrzeń dzieł wiecznych : eseje o tradycji kultury śródziemnomorskiej, 1993
We wczesnej litewskiej i łotewskiej religii Velnias jest bogiem podziemia i opiekunem zmarłych.
źródło: Internet
- Zstąpił do podziemi i wysługiwał się mocom piekielnym, aby wykupić swoją dziewczynę.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Serpente w raju, 2001
W jego wizji Orfeusz jest jeszcze słodkim dzieckiem, figlarnym amorkiem, który nie wie nic o podziemiach, tajemnicy śmierci i nadziei zmartwychwstania.
źródło: NKJP: Jan Tomkowski: Ciemne skrzydła Ikara. Eseje o rozpaczy, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. podziemie
podziemia
D. podziemia
podziemi
C. podziemiu
podziemiom
B. podziemie
podziemia
N. podziemiem
podziemiami
Ms. podziemiu
podziemiach
W. podziemie
podziemia
-
Od wyrażenia przyimkowego pod ziemią ; zob. ziemia