-
1.
mały, ostro zakończony kawałek drewna, metalu lub innej materii, który wystaje z jakiejś powierzchni, psując ją lub grożąc wbiciem się w skórę -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
kształty i figury -
Okazało się, że sznurki zastosowane do podwieszania huśtawki są zbyt cienkie i mogą pękać pod nawet niewielkim ciężarem. Do tego z siedziska wystawały groźne zadry.
źródło: NKJP: (wk): Huśtawka, która mogła zabić, Dziennik Łódzki, 2006-01-11
Lubiła swoją pracę. Ale do niej potrzeba obu oczu. Dobrych oczu. - Wypatrzyć każdą rysę, każdą zadrę na drewnie.
źródło: NKJP: Mira Suchodolska: Bił mocno, z nienawiścią, Super Express nr 24/4, 1998
Przez bok samochodu po stronie kierowcy, niemal od przednich do tylnych świateł, szło przecięcie, równe i proste niczym zrobione nożem. Tylko tuż przy wlewie paliwa sterczały ostre zadry metalu.
źródło: NKJP: Janusz Płoński, Maciej Rybiński: Góralskie tango, 1978
Stare drewno się rozeschło i wchodzą zadry w ręce...
źródło: NKJP: (bea): Przeszkadza im plac dla dzieci..., Dziennik Łódzki, 2004-08-31
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zadra
zadry
D. zadry
zadr
rzadziej zader
C. zadrze
zadrom
B. zadrę
zadry
N. zadrą
zadrami
Ms. zadrze
zadrach
W. zadro
zadry
-
+ zadra + (CZEGO) -
Rzeczownik od st.pol. przedrostkowego czasownika zadrać się 'zedrzeć się, zniszczyć się' (< psł. *dьrati, *derę 'rwać na kawałki, rozrywać, targać, szarpać; łupić; drapać, skrobać'; zob. drzeć