-
2.
książk. wspomnienie nieprzyjemnego zdarzenia z przeszłości lub jakiejś rzeczy z otoczenia człowieka, wpływające na czyjeś samopoczucie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- bolesna, osobista zadra; stare zadry
- zadra w sercu, w czyichś stosunkach
- zadra pozostała
-
Węgrzy utracili po II wojnie Transylwanię, to zadra, która prawdopodobnie tkwi w nich dotąd, ale dużo jednak zyskali - pewien stopień zamożności, stabilizację.
źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1985
Znałem sporo rozwiedzionych małżeństw i mogę powiedzieć na podstawie własnego doświadczenia, że nie jest to takie łatwe. Po ostatecznym rozstaniu zawsze pozostaje zadra.
źródło: NKJP: Michał Bielecki: Osiedle prominentów, 1997
W Genui zdobyłem wszystko, oprócz Pucharu Europy, co pozostaje zadrą w sercu.
źródło: NKJP: Katarzyna Koziarz: Gwiazdor Serie A, piłkarz Lazio Roberto Mancini dla „Gazety”, Gazeta Wyborcza, 1997-06-19
Po drugie: należy wciąż szukać nowych kontaktów, spotykać się, rozmawiać, aby usunąć, a przynajmniej wyciszyć zadry, resentymenty, kompleksy, uprzedzenia, żale.
źródło: NKJP: Mieczysław Maliński: Zamyślenia, 1998
Nie bez powodu przecież X stanowi taką zadrę dla partii rządzącej, że dziś każdy młodzieniec z [partii Y] czuje się w obowiązku profesora poniżać, obrażać, kwestionować jego dorobek.
źródło: NKJP: Janina Paradowska, Polityka, 2007-10-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zadra
zadry
D. zadry
zadr
rzadziej zader
C. zadrze
zadrom
B. zadrę
zadry
N. zadrą
zadrami
Ms. zadrze
zadrach
W. zadro
zadry
-
Rzeczownik od st.pol. przedrostkowego czasownika zadrać się 'zedrzeć się, zniszczyć się' (< psł. *dьrati, *derę 'rwać na kawałki, rozrywać, targać, szarpać; łupić; drapać, skrobać'; zob. drzeć