grzebać - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

pot. próbować coś naprawić lub zmienić, często nieudolnie

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Urządzenia i maszyny

funkcjonowanie urządzeń i maszyn

synonimy:

gmerać
grzebać się
majstrować

	Strażnicy miejscy [...] zauważyli mężczyznę, który coś grzebał przy lusterku samochodu. źródło: NKJP: GOK, SAGA, MAZ: Puls dnia, Gazeta Poznańska, 2002-02-22
	Z zadowoleniem rozwalił się na siedzeniu pod oknem i zaczął grzebać specjalną igiełką przy palniku naftowego prymusa. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
	Nie ma co w tej chwili grzebać przy konstytucji, tylko trzeba lekko poprawić ustawę. źródło: NKJP: PAP: Prawo adwokatury, Dziennik Polski, 2006-04-24
	Od zawsze lubiłem grzebać w sprężynkach, drucikach, blaszeczkach. Żadne drobne mechaniczne urządzenie nie mogło mieć dla mnie tajemnic. źródło: NKJP: Dominik Wiśniewski: Zegarmistrz z duszą, Gazeta Brodnicka, 1999-05-20
	Kierowcy nieustannie musieli grzebać w silnikach, bo wozy co chwila odmawiały dalszej pracy. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	grzebałem +(e)m grzebał	grzebałam +(e)m grzebała	grzebałom +(e)m grzebało	grzebaliśmy +(e)śmy grzebali	grzebałyśmy +(e)śmy grzebały
2 os.	grzebałeś +(e)ś grzebał	grzebałaś +(e)ś grzebała	grzebałoś +(e)ś grzebało	grzebaliście +(e)ście grzebali	grzebałyście +(e)ście grzebały
3 os.	grzebał	grzebała	grzebało	grzebali	grzebały

bezosobnik: grzebano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę grzebał będę grzebać	będę grzebała będę grzebać	będę grzebało będę grzebać	będziemy grzebali będziemy grzebać	będziemy grzebały będziemy grzebać
2 os.	będziesz grzebał będziesz grzebać	będziesz grzebała będziesz grzebać	będziesz grzebało będziesz grzebać	będziecie grzebali będziecie grzebać	będziecie grzebały będziecie grzebać
3 os.	będzie grzebał będzie grzebać	będzie grzebała będzie grzebać	będzie grzebało będzie grzebać	będą grzebali będą grzebać	będą grzebały będą grzebać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		grzebmy
2 os.	grzeb	grzebcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	grzebałbym bym grzebał	grzebałabym bym grzebała	grzebałobym bym grzebało	grzebalibyśmy byśmy grzebali	grzebałybyśmy byśmy grzebały
2 os.	grzebałbyś byś grzebał	grzebałabyś byś grzebała	grzebałobyś byś grzebało	grzebalibyście byście grzebali	grzebałybyście byście grzebały
3 os.	grzebałby by grzebał	grzebałaby by grzebała	grzebałoby by grzebało	grzebaliby by grzebali	grzebałyby by grzebały

bezosobnik: grzebano by

bezokolicznik: grzebać

imiesłów przysłówkowy współczesny:

grzebiąc

gerundium: grzebanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: grzebiący

Rz_osobowy

+

grzebać

+

przy CZYM | w CZYM

Pierwotnie czas. wielokrotny od starszego grześć , a to z psł. * gre(b)ti 'skrobać, drapać; grzebać, rozgarniać wierzchnią warstwę ziemi'.