-
2.
ostre starcie stron o przeciwnych interesach lub poglądach -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- cicha, permanentna, prawdziwa wojna
- wojna o media, o miedzę, o oscypka; o prymat, o przetrwanie, o rynek, o stołki, o władzę; o pamięć
- wojna między rządem a prezydentem; z dziennikarzami, z lekarzami, z rodzicami; z ministrem, z premierem, z prezydentem, z Wałęsą; z koalicją, z mediami, z opozycją, z parlamentem
- wojna na górze
-
Szykuje się prawdziwa wojna między nieczułymi na wszelką argumentacje władzami a organizacjami ekologicznymi z Polski i ze świata.
źródło: NKJP: Rose Glueser: Czy powtórzy się tragedia z góry Św. Anny? - ekorozwój, Magazyn Puls Studenta, 2000-09
Ja na twoim miejscu nie wciągałbym się w wojnę z rodzicami i zawracanie im głowy.
źródło: NKJP: Internet
Jeśli Ciszak zostanie wojewodą, posłowie ze Śląska zapowiadają wojnę z premierem.
źródło: NKJP: Artur Domosławski, Gazeta Wyborcza, 1994-05-28
Z powodu papierosów też miewaliśmy wojny z Bożeną. Piekliła się, kiedy paliłem w domu, a ja nie miałem czasu ani ochoty wychodzić za każdym razem na balkon.
źródło: NKJP: Michał Bielecki: Osiedle prominentów, 1997
John liczył, że wojna światowa rozstrzygnie raz na zawsze ich prywatną wojnę o miedzę.
źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wojna
wojny
D. wojny
wojen
C. wojnie
wojnom
B. wojnę
wojny
N. wojną
wojnami
Ms. wojnie
wojnach
W. wojno
wojny
-
+ wojna + (z KIM) + (o CO)+ wojna + (między/pomiędzy KIM a KIM) + (o CO) -
psł. vojьna 'walka, konflikt zbrojny'
Formalnie przymiotnik r.ż. (następnie urzeczownikowiony) do podstawowego *vojьnъ 'odnoszący się do walki, boju, wojowników'; zob. woj