sceptyk - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

osoba, która krytycznie i z powątpiewaniem podchodzi do czegoś, nawet jeśli przez innych jest to akceptowane bez zastrzeżeń

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

wielki sceptyk; sceptyk religijny
argumenty, głosy, wątpliwości; grono, grupa sceptyków
sceptycy mają wątpliwości; obawiają się czegoś;narzekają, pytają; kwestionują, oceniają, przepowiadają, twierdzą coś
pozostać sceptykiem

	Dotychczasowych niedowiarków przekonały zdjęcia wykonane przez satelitę Polar, który został wyniesiony na orbitę 24 lutego 1996 roku. [...] Dziesięć lat temu byłem sceptykiem, ale teraz jestem przekonany, że te ciemne plamki na zdjęciach to rzeczywiste obiekty [...] źródło: NKJP: Piotr Cieśliński: Bitwa na kosmiczne śnieżki, Gazeta Wyborcza, 1998-02-06
	Łowicz i okolice, mimo wątpliwości sceptyków, są miejscem które może się podobać, zarówno turystom polskim, jak zagranicznym. źródło: NKJP: (TC): Podbić pasiakiem całą Europę, Dziennik Łódzki,
	[...] jego stygmaty były wcześniej wielokrotnie badane przez różnych naukowców. Nawet najwięksi sceptycy, którzy podejrzewali kapucyna o to, że sam się ranił, w końcu uznali nadprzyrodzony charakter ran. źródło: NKJP: Beata Zajączkowska: Burza w szklance wody - o kontrowersjach wokół Ojca Pio, 2000
	Sceptycy lękają się ewentualnego przechodzenia polskiej ziemi w obce ręce. Mówią, że możemy być narodem bez ziemi. źródło: NKJP: Sprawozdanie z 8. posiedzenia Senatu RP część 1
	Tarnów przygotowuje się do polsko-norweskiego seminarium biznesowego, w którym mają wziąć udział biznesmeni z obu krajów. Sceptycy dowodzą, że może to być jeszcze jedna konferencja, z której nie wynikną żadne konkretne efekty. źródło: NKJP: Norwegowie chcą do Tarnowa, Dziennik Polski, 2001-11-08

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

fr. sceptique

Por. sceptyczny