rozproszyć się

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

4. o świetle

  • 4.

    rozdzielić się na wiele drobnych elementów
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    kolory i światło


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    jakość i intensywność

    • kurz, pył rozproszył się; światło rozproszyło się
  • Naraz światło latarki rozproszyło się. Perełka wszedł do nisko sklepionej, lecz dość obszernej, podziemnej sali.

    źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962

    Pył z ogona komety rozproszył się w atmosferze, wywołując m.in. w Europie iluminacje świetlne na nocnym niebie.

    źródło: NKJP: Andrzej Hołdys: Syberiada kosmiczna 1908, Polityka, 2008, nr 2660

    Ciepło zwykłej świeczki podgrzewa miseczkę z mieszanką olejku [...] i wody [...], co powoduje odparowanie olejku i jego rozproszenie się w pomieszczeniu.

    źródło: NKJP: (Jed): Olejki - naturalne bogactwo, Express Ilustrowany, 2001-12-03

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozproszę się
    rozproszymy się
    2 os. rozproszysz się
    rozproszycie się
    3 os. rozproszy się
    rozproszą się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozproszyłem się
    +(e)m się rozproszył
    rozproszyłam się
    +(e)m się rozproszyła
    rozproszyłom się
    +(e)m się rozproszyło
    rozproszyliśmy się
    +(e)śmy się rozproszyli
    rozproszyłyśmy się
    +(e)śmy się rozproszyły
    2 os. rozproszyłeś się
    +(e)ś się rozproszył
    rozproszyłaś się
    +(e)ś się rozproszyła
    rozproszyłoś się
    +(e)ś się rozproszyło
    rozproszyliście się
    +(e)ście się rozproszyli
    rozproszyłyście się
    +(e)ście się rozproszyły
    3 os. rozproszył się
    rozproszyła się
    rozproszyło się
    rozproszyli się
    rozproszyły się

    bezosobnik: rozproszono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozproszmy się
    2 os. rozprosz się
    rozproszcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozproszyłbym się
    bym się rozproszył
    rozproszyłabym się
    bym się rozproszyła
    rozproszyłobym się
    bym się rozproszyło
    rozproszylibyśmy się
    byśmy się rozproszyli
    rozproszyłybyśmy się
    byśmy się rozproszyły
    2 os. rozproszyłbyś się
    byś się rozproszył
    rozproszyłabyś się
    byś się rozproszyła
    rozproszyłobyś się
    byś się rozproszyło
    rozproszylibyście się
    byście się rozproszyli
    rozproszyłybyście się
    byście się rozproszyły
    3 os. rozproszyłby się
    by się rozproszył
    rozproszyłaby się
    by się rozproszyła
    rozproszyłoby się
    by się rozproszyło
    rozproszyliby się
    by się rozproszyli
    rozproszyłyby się
    by się rozproszyły

    bezosobnik: rozproszono by się

    bezokolicznik: rozproszyć się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozproszywszy się

    gerundium: rozproszenie się

    odpowiednik aspektowy: rozpraszać się

  • Rznieżywotny + rozproszyć się +
    (GDZIE)
  • ogsł. *orz-prošiti sę

    Zob.  proch ,  prószyć .