burzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zmieniać na gorsze ustabilizowaną sytuację lub obraz czegoś

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

hiperonimy:

naruszać
niszczyć

	Nienawidził telegramów. Burzyły spokój, zawsze przynosiły coś niedobrego. źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Światło i lęk, 2003
	Przyspieszenie tych zmian jest mało realne, gdyż obniżałoby dotychczasowe podstawy utrzymania emerytów i rencistów oraz osób znajdujących się w przededniu wieku emerytalnego. Nie chcemy burzyć bezpieczeństwa socjalnego, chcemy natomiast stworzyć racjonalne z ekonomicznego i społecznego punktu widzenia podstawy zabezpieczenia dochodów. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 12.04.1996
	Urbanistyczny obraz burzą jednak markety: dyskont Biedronka i dyskont Plus. źródło: NKJP: W centrum Piły wieje nudą, Gazeta Poznańska, 2003-07-18
	We współczesnych biurach o komforcie akustycznym decyduje wyposażenie pracowników w urządzenia komunikacji i automatyzacji pracy biurowej. Powszechnie stosowane telefony stacjonarne czy komórkowe, wykorzystujące sygnał akustyczny w celu powiadomienia posiadacza o nadchodzącej rozmowie, z pewnością ten komfort burzą. źródło: NKJP: Małgorzata Szafarz: Hałas w biurze, Praca i Zdrowie, 2008-06-17
	Przed meczem wokół stadionu w Gelsenkirchen nastąpiło wielkie zbratanie polsko-ekwadorskie. Ten widok był krzepiący, bo burzył stereotyp utrwalony antagonizmami szalikowych fanów z meczów ligowych. źródło: NKJP: Nawet Mazurek skrzydeł nie dodał. Nowy model kibicowania, Dziennik Łódzki, 2006-06-12

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: burzono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę burzył będę burzyć	będę burzyła będę burzyć	będę burzyło będę burzyć	będziemy burzyli będziemy burzyć	będziemy burzyły będziemy burzyć
2 os.	będziesz burzył będziesz burzyć	będziesz burzyła będziesz burzyć	będziesz burzyło będziesz burzyć	będziecie burzyli będziecie burzyć	będziecie burzyły będziecie burzyć
3 os.	będzie burzył będzie burzyć	będzie burzyła będzie burzyć	będzie burzyło będzie burzyć	będą burzyli będą burzyć	będą burzyły będą burzyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		burzmy
2 os.	burz	burzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	burzyłbym bym burzył	burzyłabym bym burzyła	burzyłobym bym burzyło	burzylibyśmy byśmy burzyli	burzyłybyśmy byśmy burzyły
2 os.	burzyłbyś byś burzył	burzyłabyś byś burzyła	burzyłobyś byś burzyło	burzylibyście byście burzyli	burzyłybyście byście burzyły
3 os.	burzyłby by burzył	burzyłaby by burzyła	burzyłoby by burzyło	burzyliby by burzyli	burzyłyby by burzyły

bezosobnik: burzono by

bezokolicznik: burzyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: burząc

gerundium: burzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: burzący

imiesłów przymiotnikowy bierny: burzony

odpowiednik aspektowy: zburzyć

+

burzyć

+

CO

psł. *buriti 'grzmieć, huczeć'