wrzucać - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wrzucałem +(e)m wrzucał	wrzucałam +(e)m wrzucała	wrzucałom +(e)m wrzucało	wrzucaliśmy +(e)śmy wrzucali	wrzucałyśmy +(e)śmy wrzucały
2 os.	wrzucałeś +(e)ś wrzucał	wrzucałaś +(e)ś wrzucała	wrzucałoś +(e)ś wrzucało	wrzucaliście +(e)ście wrzucali	wrzucałyście +(e)ście wrzucały
3 os.	wrzucał	wrzucała	wrzucało	wrzucali	wrzucały

bezosobnik: wrzucano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wrzucał będę wrzucać	będę wrzucała będę wrzucać	będę wrzucało będę wrzucać	będziemy wrzucali będziemy wrzucać	będziemy wrzucały będziemy wrzucać
2 os.	będziesz wrzucał będziesz wrzucać	będziesz wrzucała będziesz wrzucać	będziesz wrzucało będziesz wrzucać	będziecie wrzucali będziecie wrzucać	będziecie wrzucały będziecie wrzucać
3 os.	będzie wrzucał będzie wrzucać	będzie wrzucała będzie wrzucać	będzie wrzucało będzie wrzucać	będą wrzucali będą wrzucać	będą wrzucały będą wrzucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wrzucajmy
2 os.	wrzucaj	wrzucajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wrzucałbym bym wrzucał	wrzucałabym bym wrzucała	wrzucałobym bym wrzucało	wrzucalibyśmy byśmy wrzucali	wrzucałybyśmy byśmy wrzucały
2 os.	wrzucałbyś byś wrzucał	wrzucałabyś byś wrzucała	wrzucałobyś byś wrzucało	wrzucalibyście byście wrzucali	wrzucałybyście byście wrzucały
3 os.	wrzucałby by wrzucał	wrzucałaby by wrzucała	wrzucałoby by wrzucało	wrzucaliby by wrzucali	wrzucałyby by wrzucały

bezosobnik: wrzucano by

bezokolicznik: wrzucać

imiesłów przysłówkowy współczesny: wrzucając

gerundium: wrzucanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wrzucający

imiesłów przymiotnikowy bierny: wrzucany

odpowiednik aspektowy: wrzucić

Rz_osobowy

+

wrzucać

+

CO + do CZEGO

Zob. rzucić