Jak korzystać ze słownika?

rzucać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. światło

  • Definicja

    2.

    powodować powstawanie określonych zjawisk świetlnych
  • Kwalifikacja tematyczna

    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    kolory i światło

  • Połączenia
    • rzucać blask, cień, światło; obraz
    • rzucać na ekran, na ścianę, na szybę, na twarz; na kliszę
  • Cytaty

    Słońce już dawno zaszło, lampy rzucały słabe światło.

    źródło: KWSJP: Mariusz Sieniewicz: Żydówek nie obsługujemy, 2005

    Słońce wychyla się zza śnieżnej czapy na altanie, pokazuje się jako wieloramienna gwiazda w szczelinie między wieżowcami albo przez dziury w chmurach rzuca jasne plamy na fotografowany pejzaż.

    źródło: KWSJP: Eksperymenty i przypadki, Dziennik Polski - Kraków, 2004-02-10

    Czerwonawy płomień sześciu czy siedmiu lamp, przymocowanych do balustrady, rzucał na te twarze silne a niesamowite światło.

    źródło: KWSJP: Teodor Parnicki: Srebrne orły. Powieść historyczna, 1945

    Parasol rzucał cień na jego opaloną twarz.

    źródło: KWSJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Sława i chwała, 1962

    Istnieje kilka różnych typów skanerów: [...] do slajdów - specjalne urządzenia do skanowania slajdów, składające się z wewnętrznego rzutnika slajdów, który rzuca obraz na matrycę światłoczułą, podobną do tych stosowanych w aparatach fotograficznych [...]

    źródło: NKJP: Internet
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rzucam
    		 rzucamy
    2 os. rzucasz
    		 rzucacie
    3 os. rzuca
    		 rzucają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rzucałem
    +(e)m rzucał
    		 rzucałam
    +(e)m rzucała
    		 rzucałom
    +(e)m rzucało
    		 rzucaliśmy
    +(e)śmy rzucali
    		 rzucałyśmy
    +(e)śmy rzucały
    2 os. rzucałeś
    +(e)ś rzucał
    		 rzucałaś
    +(e)ś rzucała
    		 rzucałoś
    +(e)ś rzucało
    		 rzucaliście
    +(e)ście rzucali
    		 rzucałyście
    +(e)ście rzucały
    3 os. rzucał
    		 rzucała
    		 rzucało
    		 rzucali
    		 rzucały

    bezosobnik: rzucano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę rzucał
    będę rzucać
    		 będę rzucała
    będę rzucać
    		 będę rzucało
    będę rzucać
    		 będziemy rzucali
    będziemy rzucać
    		 będziemy rzucały
    będziemy rzucać
    2 os. będziesz rzucał
    będziesz rzucać
    		 będziesz rzucała
    będziesz rzucać
    		 będziesz rzucało
    będziesz rzucać
    		 będziecie rzucali
    będziecie rzucać
    		 będziecie rzucały
    będziecie rzucać
    3 os. będzie rzucał
    będzie rzucać
    		 będzie rzucała
    będzie rzucać
    		 będzie rzucało
    będzie rzucać
    		 będą rzucali
    będą rzucać
    		 będą rzucały
    będą rzucać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rzucajmy
    2 os. rzucaj
    		 rzucajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rzucałbym
    bym rzucał
    		 rzucałabym
    bym rzucała
    		 rzucałobym
    bym rzucało
    		 rzucalibyśmy
    byśmy rzucali
    		 rzucałybyśmy
    byśmy rzucały
    2 os. rzucałbyś
    byś rzucał
    		 rzucałabyś
    byś rzucała
    		 rzucałobyś
    byś rzucało
    		 rzucalibyście
    byście rzucali
    		 rzucałybyście
    byście rzucały
    3 os. rzucałby
    by rzucał
    		 rzucałaby
    by rzucała
    		 rzucałoby
    by rzucało
    		 rzucaliby
    by rzucali
    		 rzucałyby
    by rzucały

    bezosobnik: rzucano by

    bezokolicznik: rzucać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: rzucając

    gerundium: rzucanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: rzucający

    imiesłów przymiotnikowy bierny: rzucany

    odpowiednik aspektowy: rzucić

  • Składnia
    bez ograniczeń + rzucać +
    CO + (na CO)
  • Pochodzenie

    psł. *ŕuťati

    Zob.  rzucić