rzucać - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

3.

zaprzestawać wykonywania jakiejś czynności, którą wcześniej wykonywało się regularnie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

uzależnienia

Relacje znaczeniowe

synonimy:

opuszczać
porzucać

Połączenia

rzucać fajki, nałóg, palenie, papierosy; naukę, posadę, pracę, studia, szkołę, uczelnię, uniwersytet

Cytaty

	Z kolei Bożena Dykiel w „Rozmowach kontrolowanych” zapytana, dlaczego tak dużo pali odparła zaskoczona: „Bo ja właśnie rzucam palenie”. źródło: KWSJP: OLO: W płucko strzelanie na ekranie, Super Express, 1998, nr 11/3
	Ci ideowi ludzie z dnia na dzień rzucali pracę, przerywali naukę, żegnali się z rodziną, by czym prędzej pośpieszyć na pola bitewne Hiszpanii. źródło: KWSJP: Antoni Libera: Madame, 1998
	Klimat początku lat 90, kiedy to najzdolniejsi rzucali studia, by rozpocząć karierę na rynku pracy - przeminął. źródło: NKJP: Ambitni do kwadratu, Dziennik Polski, 2006-01-19
	Choć latają bez opamiętania, balony jeszcze im się nie śnią po nocach, ale gdy tylko lecący balon zobaczą, to rzucają wszystko i pędzą obserwować. źródło: NKJP: Gabriela Pewińska: Ślub w balonie, Wieczór Wybrzeża, 2000-02-18

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rzucam	rzucamy
2 os.	rzucasz	rzucacie
3 os.	rzuca	rzucają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rzucałem +(e)m rzucał	rzucałam +(e)m rzucała	rzucałom +(e)m rzucało	rzucaliśmy +(e)śmy rzucali	rzucałyśmy +(e)śmy rzucały
2 os.	rzucałeś +(e)ś rzucał	rzucałaś +(e)ś rzucała	rzucałoś +(e)ś rzucało	rzucaliście +(e)ście rzucali	rzucałyście +(e)ście rzucały
3 os.	rzucał	rzucała	rzucało	rzucali	rzucały

bezosobnik: rzucano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę rzucał będę rzucać	będę rzucała będę rzucać	będę rzucało będę rzucać	będziemy rzucali będziemy rzucać	będziemy rzucały będziemy rzucać
2 os.	będziesz rzucał będziesz rzucać	będziesz rzucała będziesz rzucać	będziesz rzucało będziesz rzucać	będziecie rzucali będziecie rzucać	będziecie rzucały będziecie rzucać
3 os.	będzie rzucał będzie rzucać	będzie rzucała będzie rzucać	będzie rzucało będzie rzucać	będą rzucali będą rzucać	będą rzucały będą rzucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rzucajmy
2 os.	rzucaj	rzucajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rzucałbym bym rzucał	rzucałabym bym rzucała	rzucałobym bym rzucało	rzucalibyśmy byśmy rzucali	rzucałybyśmy byśmy rzucały
2 os.	rzucałbyś byś rzucał	rzucałabyś byś rzucała	rzucałobyś byś rzucało	rzucalibyście byście rzucali	rzucałybyście byście rzucały
3 os.	rzucałby by rzucał	rzucałaby by rzucała	rzucałoby by rzucało	rzucaliby by rzucali	rzucałyby by rzucały

bezosobnik: rzucano by

bezokolicznik: rzucać

imiesłów przysłówkowy współczesny: rzucając

gerundium: rzucanie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rzucanie	rzucania
D.	rzucania	rzucań
C.	rzucaniu	rzucaniom
B.	rzucanie	rzucania
N.	rzucaniem	rzucaniami
Ms.	rzucaniu	rzucaniach
W.	rzucanie	rzucania

imiesłów przymiotnikowy czynny: rzucający

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rzucający	rzucający	rzucający	rzucające	rzucająca
D.	rzucającego	rzucającego	rzucającego	rzucającego	rzucającej
C.	rzucającemu	rzucającemu	rzucającemu	rzucającemu	rzucającej
B.	rzucającego	rzucającego	rzucający	rzucające	rzucającą
N.	rzucającym	rzucającym	rzucającym	rzucającym	rzucającą
Ms.	rzucającym	rzucającym	rzucającym	rzucającym	rzucającej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rzucający	rzucający	rzucające	rzucające
D.	rzucających	rzucających	rzucających	rzucających
C.	rzucającym	rzucającym	rzucającym	rzucającym
B.	rzucających	rzucających	rzucających	rzucające
N.	rzucającymi	rzucającymi	rzucającymi	rzucającymi
Ms.	rzucających	rzucających	rzucających	rzucających

imiesłów przymiotnikowy bierny: rzucany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rzucany	rzucany	rzucany	rzucane	rzucana
D.	rzucanego	rzucanego	rzucanego	rzucanego	rzucanej
C.	rzucanemu	rzucanemu	rzucanemu	rzucanemu	rzucanej
B.	rzucanego	rzucanego	rzucany	rzucane	rzucaną
N.	rzucanym	rzucanym	rzucanym	rzucanym	rzucaną
Ms.	rzucanym	rzucanym	rzucanym	rzucanym	rzucanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rzucani	rzucani	rzucane	rzucane
D.	rzucanych	rzucanych	rzucanych	rzucanych
C.	rzucanym	rzucanym	rzucanym	rzucanym
B.	rzucanych	rzucanych	rzucanych	rzucane
N.	rzucanymi	rzucanymi	rzucanymi	rzucanymi
Ms.	rzucanych	rzucanych	rzucanych	rzucanych

odpowiednik aspektowy: rzucić

Składnia

Rz_osobowy

+

rzucać

+

CO

Pochodzenie

psł. *ŕuťati

Zob. rzucić