rzucać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

6. na papier

  • 6.

    pot.  utrwalać na określonej powierzchni lub nośniku
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    pisanie

  • synonimy:  przelewać
    • rzucać na papier, na płótno
  • „Czerwono-białe i czarne” to 40 obrazów namalowanych od września ubiegłego roku. [...] Szukam nowych sposobów rzucania tych plam na płótno , odkrywam możliwości kontrolowania przypadku i za każdym razem staram się znaleźć odpowiedź na odwieczny dylemat malarzy: kiedy obraz jest skończony?

    źródło: NKJP: Skolimowski i obrazy, Dziennik Polski, 2006-05-26

    Ratajczak ma prawo do prywatnych poglądów, choć trudno byłoby mi je zrozumieć - powiedział dyr. Wróblewski. - Ale jeżeli zdobył się na przedstawienie ich publicznie, rzucając je na papier, to jest to szerzenie kłamstwa.

    źródło: NKJP: Dorota Lasota-Wodecka: Kłamstwo oświęcimskie cd, Gazeta Wyborcza, 1999-04-09

    Nauczyli się państwo czegoś od Chopina?
    Jerzy:- Gdy komponował, rzucał temat na papier i - uważając, że to tylko szkic, dążąc do perfekcji - obrabiał go miesiącami, by ostatecznie stwierdzić, że pierwsza myśl była najlepsza.

    źródło: NKJP: Delikatność uczuć, Tygodnik Ciechanowski, 2002-03-02

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rzucam
    rzucamy
    2 os. rzucasz
    rzucacie
    3 os. rzuca
    rzucają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rzucałem
    +(e)m rzucał
    rzucałam
    +(e)m rzucała
    rzucałom
    +(e)m rzucało
    rzucaliśmy
    +(e)śmy rzucali
    rzucałyśmy
    +(e)śmy rzucały
    2 os. rzucałeś
    +(e)ś rzucał
    rzucałaś
    +(e)ś rzucała
    rzucałoś
    +(e)ś rzucało
    rzucaliście
    +(e)ście rzucali
    rzucałyście
    +(e)ście rzucały
    3 os. rzucał
    rzucała
    rzucało
    rzucali
    rzucały

    bezosobnik: rzucano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę rzucał
    będę rzucać
    będę rzucała
    będę rzucać
    będę rzucało
    będę rzucać
    będziemy rzucali
    będziemy rzucać
    będziemy rzucały
    będziemy rzucać
    2 os. będziesz rzucał
    będziesz rzucać
    będziesz rzucała
    będziesz rzucać
    będziesz rzucało
    będziesz rzucać
    będziecie rzucali
    będziecie rzucać
    będziecie rzucały
    będziecie rzucać
    3 os. będzie rzucał
    będzie rzucać
    będzie rzucała
    będzie rzucać
    będzie rzucało
    będzie rzucać
    będą rzucali
    będą rzucać
    będą rzucały
    będą rzucać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rzucajmy
    2 os. rzucaj
    rzucajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rzucałbym
    bym rzucał
    rzucałabym
    bym rzucała
    rzucałobym
    bym rzucało
    rzucalibyśmy
    byśmy rzucali
    rzucałybyśmy
    byśmy rzucały
    2 os. rzucałbyś
    byś rzucał
    rzucałabyś
    byś rzucała
    rzucałobyś
    byś rzucało
    rzucalibyście
    byście rzucali
    rzucałybyście
    byście rzucały
    3 os. rzucałby
    by rzucał
    rzucałaby
    by rzucała
    rzucałoby
    by rzucało
    rzucaliby
    by rzucali
    rzucałyby
    by rzucały

    bezosobnik: rzucano by

    bezokolicznik: rzucać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: rzucając

    gerundium: rzucanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: rzucający

    imiesłów przymiotnikowy bierny: rzucany

    odpowiednik aspektowy: rzucić

  • Rzosobowy + rzucać +
    CO + na CO
  • psł. *ŕuťati

    Zob.  rzucić