-
8.
wypowiadać określone słowa wiele razy lub z łatwością -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- rzucać liczbami, danymi, nazwami; pomysłami; obelgami, przekleństwami, wyzwiskami; cholerami, kurwami
-
Jakoś sobie nie przypominam, by generał rzucał konkretnymi liczbami.
źródło: KWSJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004
Gdy miała sześć lat, prowadziła lekcje muzealne o skamieniałościach, a dziś nazwami rodzin i gatunków rzuca perfekcyjnie, choć jakby od niechcenia.
źródło: KWSJP: Milena Rachid Chehab: Kość w dom, Ozon, 2005, nr 15
Tam pijany mężczyzna używał obelżywych wyrażeń i rzucał przekleństwami. Skończyło się na wezwaniu policji.
źródło: NKJP: Wyraźnie za Unią, Gazeta Krakowska, 2003-06-10
Prezydent powinien wreszcie sprawdzać się w skutecznym działaniu, nie zaś rzucać pomysłami bez pokrycia i konsultacji, a następnie wykręcać się, że chciał, a nie mógł [...]
źródło: NKJP: Andrzej Drawicz, Gazeta Wyborcza, 1995-11-14
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rzucam
rzucamy
2 os. rzucasz
rzucacie
3 os. rzuca
rzucają
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rzucałem
+(e)m rzucał
rzucałam
+(e)m rzucała
rzucałom
+(e)m rzucało
rzucaliśmy
+(e)śmy rzucali
rzucałyśmy
+(e)śmy rzucały
2 os. rzucałeś
+(e)ś rzucał
rzucałaś
+(e)ś rzucała
rzucałoś
+(e)ś rzucało
rzucaliście
+(e)ście rzucali
rzucałyście
+(e)ście rzucały
3 os. rzucał
rzucała
rzucało
rzucali
rzucały
bezosobnik: rzucano
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę rzucał
będę rzucać
będę rzucała
będę rzucać
będę rzucało
będę rzucać
będziemy rzucali
będziemy rzucać
będziemy rzucały
będziemy rzucać
2 os. będziesz rzucał
będziesz rzucać
będziesz rzucała
będziesz rzucać
będziesz rzucało
będziesz rzucać
będziecie rzucali
będziecie rzucać
będziecie rzucały
będziecie rzucać
3 os. będzie rzucał
będzie rzucać
będzie rzucała
będzie rzucać
będzie rzucało
będzie rzucać
będą rzucali
będą rzucać
będą rzucały
będą rzucać
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rzucajmy
2 os. rzucaj
rzucajcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rzucałbym
bym rzucał
rzucałabym
bym rzucała
rzucałobym
bym rzucało
rzucalibyśmy
byśmy rzucali
rzucałybyśmy
byśmy rzucały
2 os. rzucałbyś
byś rzucał
rzucałabyś
byś rzucała
rzucałobyś
byś rzucało
rzucalibyście
byście rzucali
rzucałybyście
byście rzucały
3 os. rzucałby
by rzucał
rzucałaby
by rzucała
rzucałoby
by rzucało
rzucaliby
by rzucali
rzucałyby
by rzucały
bezosobnik: rzucano by
bezokolicznik: rzucać
imiesłów przysłówkowy współczesny: rzucając
gerundium: rzucanie
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rzucanie
rzucania
D. rzucania
rzucań
C. rzucaniu
rzucaniom
B. rzucanie
rzucania
N. rzucaniem
rzucaniami
Ms. rzucaniu
rzucaniach
W. rzucanie
rzucania
imiesłów przymiotnikowy czynny: rzucający
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rzucający
rzucający
rzucający
rzucające
rzucająca
D. rzucającego
rzucającego
rzucającego
rzucającego
rzucającej
C. rzucającemu
rzucającemu
rzucającemu
rzucającemu
rzucającej
B. rzucającego
rzucającego
rzucający
rzucające
rzucającą
N. rzucającym
rzucającym
rzucającym
rzucającym
rzucającą
Ms. rzucającym
rzucającym
rzucającym
rzucającym
rzucającej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. rzucający
rzucający
rzucające
rzucające
D. rzucających
rzucających
rzucających
rzucających
C. rzucającym
rzucającym
rzucającym
rzucającym
B. rzucających
rzucających
rzucających
rzucające
N. rzucającymi
rzucającymi
rzucającymi
rzucającymi
Ms. rzucających
rzucających
rzucających
rzucających
-
Rzosobowy + rzucać + CZYM -
psł. *ŕuťati
Zob. rzucić