rzucać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

14. zawodnika

  • 14.

    w sportach walki: chwytać rękami w określony sposób i przewracać na ziemię
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Sport

    czynności związane ze sportem

    • rzucać przeciwnika, rywala
    • rzucać na matę, na ziemię; na łopatki
  • Miło było patrzeć, jak Michał Tymoszuk wygrywał przed czasem, efektownie rzucając przeciwników na matę - powiedział Zbigniew Cisek, trener GTS Straszyn.

    źródło: NKJP: Wawrzyniec Rozenberg: Najlepszy atleta kraju, Dziennik Bałtycki, 2002-10-25

    Rozjemcy uznali, że przeciwnik przechwycił atak, rzucając Majdę na łopatki , co było kompletną bzdurą.

    źródło: NKJP: Krzywdzący werdykt, Dziennik Polski, 2006-05-15

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rzucam
    rzucamy
    2 os. rzucasz
    rzucacie
    3 os. rzuca
    rzucają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rzucałem
    +(e)m rzucał
    rzucałam
    +(e)m rzucała
    rzucałom
    +(e)m rzucało
    rzucaliśmy
    +(e)śmy rzucali
    rzucałyśmy
    +(e)śmy rzucały
    2 os. rzucałeś
    +(e)ś rzucał
    rzucałaś
    +(e)ś rzucała
    rzucałoś
    +(e)ś rzucało
    rzucaliście
    +(e)ście rzucali
    rzucałyście
    +(e)ście rzucały
    3 os. rzucał
    rzucała
    rzucało
    rzucali
    rzucały

    bezosobnik: rzucano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę rzucał
    będę rzucać
    będę rzucała
    będę rzucać
    będę rzucało
    będę rzucać
    będziemy rzucali
    będziemy rzucać
    będziemy rzucały
    będziemy rzucać
    2 os. będziesz rzucał
    będziesz rzucać
    będziesz rzucała
    będziesz rzucać
    będziesz rzucało
    będziesz rzucać
    będziecie rzucali
    będziecie rzucać
    będziecie rzucały
    będziecie rzucać
    3 os. będzie rzucał
    będzie rzucać
    będzie rzucała
    będzie rzucać
    będzie rzucało
    będzie rzucać
    będą rzucali
    będą rzucać
    będą rzucały
    będą rzucać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rzucajmy
    2 os. rzucaj
    rzucajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rzucałbym
    bym rzucał
    rzucałabym
    bym rzucała
    rzucałobym
    bym rzucało
    rzucalibyśmy
    byśmy rzucali
    rzucałybyśmy
    byśmy rzucały
    2 os. rzucałbyś
    byś rzucał
    rzucałabyś
    byś rzucała
    rzucałobyś
    byś rzucało
    rzucalibyście
    byście rzucali
    rzucałybyście
    byście rzucały
    3 os. rzucałby
    by rzucał
    rzucałaby
    by rzucała
    rzucałoby
    by rzucało
    rzucaliby
    by rzucali
    rzucałyby
    by rzucały

    bezosobnik: rzucano by

    bezokolicznik: rzucać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: rzucając

    gerundium: rzucanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: rzucający

    imiesłów przymiotnikowy bierny: rzucany

    odpowiednik aspektowy: rzucić

  • Rzosobowy + rzucać +
    KOGO + (DOKĄD)
  • psł. *ŕuťati

    Zob.  rzucić