obezwładnić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pozbawić możliwości wykonania jakiegokolwiek ruchu, a zwłaszcza ataku

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

sprawność i wydolność organizmu

	antonimy:	uwolnić wyzwolić
	hiperonimy:	unieruchomić

kobieta obezwładniła; funkcjonariusze, policjanci obezwładnili
obezwładnić bandytę, kierowcę, napastnika, przestępcę, rabusia, sprawcę czegoś, strażnika, złodzieja
obezwładnić (jednym) ciosem, gazem
obezwładnić skutecznie, szybko
musieć, próbować obezwładnić
obezwładnić i okraść, obezwładnić i odwieźć, obezwładnić i przewieźć, obezwładnić i skuć, obezwładnić i zatrzymać

	- Jest nas czterech - tłumaczył - a ich dwóch [...]. Więc moglibyśmy całkiem zwyczajnie na nich napaść i obezwładnić. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary!, 2001
	Schorowane biedactwo, które nie miało siły przekręcić klucza w zamku, obezwładniło Stenię jednym ruchem, drugim zakneblowało, trzecim przywiązało do krzesła. źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Czarna wdowa atakuje, 2009
	Tylko dzięki refleksowi pana od WF udało się obezwładnić napastnika. źródło: NKJP: Dorota Abramowicz: Guzik czasu, 2006
	Zastałem go przy tej czynności, zacząłem śledzić, więc obezwładnił mnie chloroformem. źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
	[...] ten moment zawahania wystarczył, aby go obezwładniono i wyrwano z ręki pistolet. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1991

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obezwładniłem +(e)m obezwładnił	obezwładniłam +(e)m obezwładniła	obezwładniłom +(e)m obezwładniło	obezwładniliśmy +(e)śmy obezwładnili	obezwładniłyśmy +(e)śmy obezwładniły
2 os.	obezwładniłeś +(e)ś obezwładnił	obezwładniłaś +(e)ś obezwładniła	obezwładniłoś +(e)ś obezwładniło	obezwładniliście +(e)ście obezwładnili	obezwładniłyście +(e)ście obezwładniły
3 os.	obezwładnił	obezwładniła	obezwładniło	obezwładnili	obezwładniły

bezosobnik: obezwładniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obezwładnijmy
2 os.	obezwładnij	obezwładnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obezwładniłbym bym obezwładnił	obezwładniłabym bym obezwładniła	obezwładniłobym bym obezwładniło	obezwładnilibyśmy byśmy obezwładnili	obezwładniłybyśmy byśmy obezwładniły
2 os.	obezwładniłbyś byś obezwładnił	obezwładniłabyś byś obezwładniła	obezwładniłobyś byś obezwładniło	obezwładnilibyście byście obezwładnili	obezwładniłybyście byście obezwładniły
3 os.	obezwładniłby by obezwładnił	obezwładniłaby by obezwładniła	obezwładniłoby by obezwładniło	obezwładniliby by obezwładnili	obezwładniłyby by obezwładniły

bezosobnik: obezwładniono by

bezokolicznik: obezwładnić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obezwładniwszy

gerundium: obezwładnienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: obezwładniony

odpowiednik aspektowy: obezwładniać

+

obezwładnić

+

KOGO + (CZYM)

Zob. bezwładny , władać