bój - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

bardzo ostre spory prowadzone w jakiejś sprawie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

hiperonimy:

spór

zaciekły, zacięty, zażarty bój; długie, ostre; nieustanne; polityczne, prawne, wewnętrzne; dawne; bezsensowne boje
bój o fotel dyrektora, o prezydenturę, o przywództwo, o stanowisko, o władzę; boje o pieniądze, o przetrwanie; o historię, o prawdę
boje między Kongresem a prezydentem, między lewicą a prawicą, między prezydentem a parlamentem...; z cenzurą, z religią, z władzą
trwają boje
prowadzić, stoczyć, toczyć boje

	Jest decyzja polityczna krajów Unii Europejskiej o poszerzeniu Unii, natomiast toczy się spór, bój o termin tego poszerzenia. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 29.06.2000
	Ludzie, którzy domagali się dekomunizacji i lustracji od najwyższego urzędu w państwie po stanowisko notariusza, przegrali bój z elitami władzy. źródło: NKJP: Katarzyna Janowska: Klasówka z oczekiwań, Gazeta Wyborcza, 1995-09-29
	Kridl prowadził boje o przekształcenie nauki o literaturze. źródło: NKJP: Michał Głowiński: Ekspresja i empatia, 1997
	Choć niemieckiemu reżyserowi zawdzięczał obecność w kinie, podczas realizacji kolejnych obrazów toczył z nim nieustanne boje. źródło: NKJP: Zagadka Wernera H., Dziennik Polski, 2002-06-01
	Pismo należało do awangardy intelektualnej i toczyło ciężkie boje z cenzurą. źródło: NKJP: Stanisław Sławomir Nicieja: Twierdze kresowe Rzeczypospolitej, 2006

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

Inne uwagi

Zwykle lm

psł. *bojь