zaprzeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

ulec rozkładowi wskutek długotrwałego działania wilgoci i ciepła

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

rolnictwo

[...] innym porosło a innym zaprzało czekali na suche, a tu lało lało [...].

źródło: Matylda Wełna: Mała chmurka, 1980 (teatrnn.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaprzałem +(e)m zaprzał	zaprzałam +(e)m zaprzała	zaprzałom +(e)m zaprzało	zaprzeliśmy +(e)śmy zaprzeli	zaprzałyśmy +(e)śmy zaprzały
2 os.	zaprzałeś +(e)ś zaprzał	zaprzałaś +(e)ś zaprzała	zaprzałoś +(e)ś zaprzało	zaprzeliście +(e)ście zaprzeli	zaprzałyście +(e)ście zaprzały
3 os.	zaprzał	zaprzała	zaprzało	zaprzeli	zaprzały

bezosobnik: zaprzano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaprzejmy
2 os.	zaprzej	zaprzejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaprzałbym bym zaprzał	zaprzałabym bym zaprzała	zaprzałobym bym zaprzało	zaprzelibyśmy byśmy zaprzeli	zaprzałybyśmy byśmy zaprzały
2 os.	zaprzałbyś byś zaprzał	zaprzałabyś byś zaprzała	zaprzałobyś byś zaprzało	zaprzelibyście byście zaprzeli	zaprzałybyście byście zaprzały
3 os.	zaprzałby by zaprzał	zaprzałaby by zaprzała	zaprzałoby by zaprzało	zaprzeliby by zaprzeli	zaprzałyby by zaprzały

bezosobnik: zaprzano by

bezokolicznik: zaprzeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaprzawszy

gerundium: zaprzenie

rodzaj gramatyczny: dk

Zob. przeć (o zbożu)