-
2.
siła wyższa, która ma wpływ na świat i życie ludzi -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
Podobno mam szczęście w życiu. Ale pewnie dlatego, że staram się do wszystkiego podchodzić pozytywnie i jakoś tak się układa. A może czuwa nade mną jakaś opatrzność - dodaje.
źródło: NKJP: Wioletta Kamińska: Ameryka dodaje wiary, Echo Dnia, 2005-09-09
[...]„Sztuczki” Andrzeja Jakimowskiego. To pełna błyskotliwego humoru opowieść o samochodach, kobietach i miłości. 6-letni Stefek postanawia rzucić wyzwanie opatrzności.
źródło: NKJP: (bea): Trochę strasznie, a trochę zabawnie, Tygodnik Rybnicki, 2008-01-29
Niezmiernie trudno jest ukazać na planie fizycznym „wojnę o sumienia”, zmagania sił światłości z siłami ciemności, które rozgrywają się na kartach książki, zwłaszcza że Tolkien nie komentuje wprost jej rezultatu, pozostawiając czytelnikom dwie interpretacje: przypadek lub opatrzność.
źródło: NKJP: Władca wyobraźni, Dziennik Polski - Magazyn, 2004-01-23
Zwalanie win, popełnianych przez bestię ludzką, na stwórcę i opatrzność jest wprawdzie bardzo wygodne, ale zarazem bezmyślne i niemoralne.
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Legendy nowoczesności : eseje okupacyjne, 1996
Ten mój niefart to były zawsze jakieś soczyste kopniaki od uważnego losu, jakieś niespodziewane ciosy od znudzonej opatrzności, jakieś raptowne zniewagi od sił boskich, jeśli takie są, i jeśli mną się interesują.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Nowy świat i okolice, 1986
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. opatrzność
opatrzności
D. opatrzności
opatrzności
C. opatrzności
opatrznościom
B. opatrzność
opatrzności
N. opatrznością
opatrznościami
Ms. opatrzności
opatrznościach
W. opatrzności
opatrzności
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Rzeczownik abstrakcyjny z przyrostkiem -ość od dawnego opatrzny (st.pol. też opatrny) 'oględny, ostrożny, roztropny, przezorny, przewidujący, zapobiegliwy; opatrzony, zabezpieczony, zaopatrzony', będącego przymiotnikiem odczasownikowym od opatrzyć 'zadbać, zatroszczyć się o kogoś; zapobiec, obejrzeć, spostrzec; sprawić, obmyślić, załatwić'; zob. patrzeć