opatrzność

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. przeznaczenie

  • 2.

    siła wyższa, która ma wpływ na świat i życie ludzi
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    wierzenia i przesądy

  • Podobno mam szczęście w życiu. Ale pewnie dlatego, że staram się do wszystkiego podchodzić pozytywnie i jakoś tak się układa. A może czuwa nade mną jakaś opatrzność - dodaje.

    źródło: NKJP: Wioletta Kamińska: Ameryka dodaje wiary, Echo Dnia, 2005-09-09

    [...]„Sztuczki” Andrzeja Jakimowskiego. To pełna błyskotliwego humoru opowieść o samochodach, kobietach i miłości. 6-letni Stefek postanawia rzucić wyzwanie opatrzności.

    źródło: NKJP: (bea): Trochę strasznie, a trochę zabawnie, Tygodnik Rybnicki, 2008-01-29

    Niezmiernie trudno jest ukazać na planie fizycznym „wojnę o sumienia”, zmagania sił światłości z siłami ciemności, które rozgrywają się na kartach książki, zwłaszcza że Tolkien nie komentuje wprost jej rezultatu, pozostawiając czytelnikom dwie interpretacje: przypadek lub opatrzność.

    źródło: NKJP: Władca wyobraźni, Dziennik Polski - Magazyn, 2004-01-23

    Zwalanie win, popełnianych przez bestię ludzką, na stwórcę i opatrzność jest wprawdzie bardzo wygodne, ale zarazem bezmyślne i niemoralne.

    źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Legendy nowoczesności : eseje okupacyjne, 1996

    Ten mój niefart to były zawsze jakieś soczyste kopniaki od uważnego losu, jakieś niespodziewane ciosy od znudzonej opatrzności, jakieś raptowne zniewagi od sił boskich, jeśli takie są, i jeśli mną się interesują.

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Nowy świat i okolice, 1986

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. opatrzność
    opatrzności
    D. opatrzności
    opatrzności
    C. opatrzności
    opatrznościom
    B. opatrzność
    opatrzności
    N. opatrznością
    opatrznościami
    Ms. opatrzności
    opatrznościach
    W. opatrzności
    opatrzności

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Rzeczownik abstrakcyjny z przyrostkiem -ość od dawnego opatrzny (st.pol. też opatrny) 'oględny, ostrożny, roztropny, przezorny, przewidujący, zapobiegliwy; opatrzony, zabezpieczony, zaopatrzony', będącego przymiotnikiem odczasownikowym od opatrzyć 'zadbać, zatroszczyć się o kogoś; zapobiec, obejrzeć, spostrzec; sprawić, obmyślić, załatwić'; zob. patrzeć