-
1.
zareagować na coś w ten sposób, że łzy stają się widoczne w oczach i zaczynają spływać po twarzy (czemu towarzyszy niekiedy mimowolne wydawanie charakterystycznych dźwięków)
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
czynności i stany fizjologiczne -
- dziecko, niemowlę zapłakało
- zapłakać nad grobem; nad sobą
- zapłakać z bezsilności, z bólu, z radości, z rozczarowania, z rozczulenia, z rozpaczy, ze szczęścia
- zapłakać za matką, za ojcem
- zapłakać rzewnie, żałośnie
- zapłakany mężczyzna, zapłakana żona
-
Jakieś dziecko zapłakało, stropiona matka próbowała je uspokoić.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
Ledwie znalazł w sobie siły, by dowlec się do ławki. Siadł na niej, ukrył twarz w dłoniach i zapłakał.
źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Diabeł na dzwonnicy, 1998
Usiadł na ziemi, z sercem przepełnionym żałością, i zapłakał nad swoim oraz jej losem. Szlochał tak głośno, że nawet nie usłyszał, kiedy podeszli czterej rabusie.
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
Jesteśmy zżytą rodziną, więc te rozłąki bardzo żonie doskwierały. Jak patrzyła na puste krzesła, to nie raz, nie dwa zapłakała za swoimi synkami.
źródło: NKJP: Ewa Dobrowolska: Pięciu ich miała, armii ich wydała, Dziennik Łódzki, 2004-12-24
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zapłaczę
zapłaczemy
2 os. zapłaczesz
zapłaczecie
3 os. zapłacze
zapłaczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zapłakałem
+(e)m zapłakał
zapłakałam
+(e)m zapłakała
zapłakałom
+(e)m zapłakało
zapłakaliśmy
+(e)śmy zapłakali
zapłakałyśmy
+(e)śmy zapłakały
2 os. zapłakałeś
+(e)ś zapłakał
zapłakałaś
+(e)ś zapłakała
zapłakałoś
+(e)ś zapłakało
zapłakaliście
+(e)ście zapłakali
zapłakałyście
+(e)ście zapłakały
3 os. zapłakał
zapłakała
zapłakało
zapłakali
zapłakały
bezosobnik: zapłakano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zapłaczmy
2 os. zapłacz
zapłaczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zapłakałbym
bym zapłakał
zapłakałabym
bym zapłakała
zapłakałobym
bym zapłakało
zapłakalibyśmy
byśmy zapłakali
zapłakałybyśmy
byśmy zapłakały
2 os. zapłakałbyś
byś zapłakał
zapłakałabyś
byś zapłakała
zapłakałobyś
byś zapłakało
zapłakalibyście
byście zapłakali
zapłakałybyście
byście zapłakały
3 os. zapłakałby
by zapłakał
zapłakałaby
by zapłakała
zapłakałoby
by zapłakało
zapłakaliby
by zapłakali
zapłakałyby
by zapłakały
bezosobnik: zapłakano by
bezokolicznik: zapłakać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zapłakawszy
gerundium: zapłakanie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zapłakanie
zapłakania
D. zapłakania
zapłakań
C. zapłakaniu
zapłakaniom
B. zapłakanie
zapłakania
N. zapłakaniem
zapłakaniami
Ms. zapłakaniu
zapłakaniach
W. zapłakanie
zapłakania
odpowiednik aspektowy: płakać
-
Rzosobowy + zapłakać + (nad KIM/CZYM | za KIM/CZYM) -
Zob. płakać