rozpłakać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

zacząć płakać i płakać stopniowo coraz mocniej

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

rozpłakać się przy ludziach, przy obcych
rozpłakać się z bezradności, z bezsilności, z radości, ze szczęścia, ze wzruszenia
rozpłakać się jak dziecko, jak niemowlę

Kiedy nie zobaczyłem swojego nazwiska na liście przyjętych, by nie rozpłakać się przy ludziach, ruszyłem pędem schodami na wyższe piętro.

źródło: NKJP: Kazimierz Kutz: Piąta strona świata, 2010

Rozpłakała się i zarzuciła mi ramiona na szyję.

źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002

Zmarszczyła brwi i niespodziewanie rozpłakała się z rozczarowania i litości nad sobą.

źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpłakałem się +(e)m się rozpłakał	rozpłakałam się +(e)m się rozpłakała	rozpłakałom się +(e)m się rozpłakało	rozpłakaliśmy się +(e)śmy się rozpłakali	rozpłakałyśmy się +(e)śmy się rozpłakały
2 os.	rozpłakałeś się +(e)ś się rozpłakał	rozpłakałaś się +(e)ś się rozpłakała	rozpłakałoś się +(e)ś się rozpłakało	rozpłakaliście się +(e)ście się rozpłakali	rozpłakałyście się +(e)ście się rozpłakały
3 os.	rozpłakał się	rozpłakała się	rozpłakało się	rozpłakali się	rozpłakały się

bezosobnik: rozpłakano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozpłaczmy się
2 os.	rozpłacz się	rozpłaczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpłakałbym się bym się rozpłakał	rozpłakałabym się bym się rozpłakała	rozpłakałobym się bym się rozpłakało	rozpłakalibyśmy się byśmy się rozpłakali	rozpłakałybyśmy się byśmy się rozpłakały
2 os.	rozpłakałbyś się byś się rozpłakał	rozpłakałabyś się byś się rozpłakała	rozpłakałobyś się byś się rozpłakało	rozpłakalibyście się byście się rozpłakali	rozpłakałybyście się byście się rozpłakały
3 os.	rozpłakałby się by się rozpłakał	rozpłakałaby się by się rozpłakała	rozpłakałoby się by się rozpłakało	rozpłakaliby się by się rozpłakali	rozpłakałyby się by się rozpłakały

bezosobnik: rozpłakano by się

bezokolicznik: rozpłakać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozpłakawszy się

gerundium: rozpłakanie się

Zob. płakać