Pozdrowienie anielskie

Byłaby to może swego rodzaju kanoniczna “kolekcja” polskich pieśni i modlitw w głównej mierze (choć nie wyłącznie) maryjnych, w której skład wchodziłyby: antyfona Salve Regina, kilka pieśni o Matce Bożej – w tym na pewno o zwiastowaniu, Pozdrowienie anielskie lub inna modlitwa maryjna, a fakultatywnie (wariantywnie) któraś z tradycyjnych pieśni pasyjnych, wielkanocnych lub bożonarodzeniowych.

źródło: NKJP: Roman Mazurkiewicz: Polskie średniowieczne pieśni maryjne. Studia filologiczne, 2002

Stąd postanowienia, aby spowiedź powszechną odbywano po polsku, by na urzędy kościelne powoływano duchownych znających język kraju (synod w Łęczycy, postanowienie arcybiskupa Jakuba Świnki z 1285 r.), aby księża odmawiali z ludem i wyjaśniali ludowi po polsku Ojcze nasz, Pozdrowienie Anielskie i Wierzę w Boga.

źródło: NKJP: Jerzy Ziomek: renesans, 1973

Na żółtawej stronicy brewiarza ozdobnym pismem z zawijasami skreślono: „Dusza niegodnego sługi bożego prosi o Pozdrowienie Anielskie”.

źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995

[...] choć nie wiemy, czy sam kiedykolwiek spotkał się z Maryją, to Ją właśnie uczynił świadkiem i bohaterką rozdziałów poświęconych dzieciństwu Pana. Do niej skierowane jest Pozdrowienie Anielskie [...].

źródło: NKJP: Stanisława Grabska: Boże Narodzenie - światło nadziei, prasa, 1994