ostatecznie II

I
  • to, co mówię, wskazuje na prawdziwość podanego wniosku, nawet jeśli to, co bardziej oczywiste, na jego prawdziwość nie wskazuje
  • komentarz przyrematyczny

  • wykładnik wnioskowania

  • Ponieważ nie chcemy walczyć o „całe i niepodległe Niemcy”, a nie mamy też całkiem wyraźnych powodów walczyć o „całą i niepodległą” Rosję — cóż pozostaje innego, jak siedzieć, możliwie wygodnie, na tym Zachodzie (dopóki jeszcze istnieje!) i czekać zmiłowania Bożego. Ostatecznie to także jest filozofia.

    źródło: NKJP: Juliusz Mieroszewski: Finał klasycznej Europy, 1997

    O ile zaś przyjemniej jest zastawać chorego leżącego jak ptaszek w czystej pościeli, regularnie łykającego proszeczki, czytającego nowy tom Drozdowskiego (co stan choroby może ostatecznie usprawiedliwić) i czekającego na nas z cierpliwością i zaufaniem.

    źródło: NKJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór: rzeczy mniejsze, 1998

    Nie lubię, kiedy ludzi straszą, a forma szantażu wydała mi się obrzydliwa. Ostatecznie - są moce nadprzyrodzone?

    źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1983

    Siedzimy więc tutaj bezmyślnie i nieproduktywnie. Jest to doprawdy pożałowania godne. Ostatecznie zgromadziliśmy się tutaj...
    - Zgromadzono nas - poprawił Vilbert.

    źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1995

  • część mowy: partykuła

    podklasa: podsumowująca

  • ostatecznie _
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: Zd. rozk.
    szyk: stały: antepozycja z możliwością wchodzenia w głąb komentowanego członu
  • Zob.  ostatek 

CHRONOLOGIZACJA:
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 08.08.2011