ktoś stanął dęba

  • pot.  ktoś zdecydowanie sprzeciwił się czemuś i nie zrobił tego, czego oczekiwano od niego w danej sytuacji
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • A nie minęło trzy miesiące, już parł, żeby się rozwiedli. Tylko że Józek wtedy stanął dęba i nie. Nie po to się ożenił, żeby się rozwodzić. Wziął Zośkę za żonę, nie za służącą, i skrzywdzić jej nie da.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008

    - Powinnaś posiedzieć trochę w ciemnościach, to szybciej przejdzie. - Nie chcę do stajni! - Stanęłam dęba, natykając się na ścianę gęstniejącego odoru. - Nie do stajni cię ciągnę, tylko do izby. Kiedyś okien prawie nie mieli, więc chałupa jest ciemna.

    źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Pudełko ze szpilkami, 2002

  • typ frazy: fraza czasownikowa

    dk, npch; odmienny:  stanąć 

    odpowiednik aspektowy: ktoś staje dęba

Data ostatniej modyfikacji: 16.04.2015