przyoblec - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

książk. nadać czemuś określoną cechę lub wygląd

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

wygląd

	Rzeczywiście Święcki uznał, że nadszedł właściwy dla wzniesienia toastu moment, skupił się bowiem w sobie, twarz przyoblekł w powagę i ująwszy prawą ręką nóż, zastukał nim lekko w kieliszek. źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948
	Tak styl Chopina zdradza swój sekret odlotowy: nieuchwytne przytrzymać nieuchwytnym, rozbiegane popędzić i rozpirzyć, ciemne przyoblec w mrok. źródło: NKJP: Piotr Wierzbicki: Migotliwy ton. Esej o stylu Chopina, 2010
	W tym momencie do akcji wkroczyła Agnieszka. Przyoblekła twarz w najbardziej promienny ze swoich uśmiechów i zaszczebiotała: [...]. źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
	Należało ukryć je przed sokolim nauczycielskim okiem, przyoblec w szarzyznę, żeby przygody dzielnego wodza Apaczów pozornie nie różniły się od Timura i jego drużyny. źródło: NKJP: Nałóg, Dziennik Polski, 2002-11-16
	W drzwiach przystanęła na moment, usiłując przyoblec twarz w surową pewność, która pomagała jej ludziom przetrwać. źródło: NKJP: Anna Brzezińska: Letni deszcz. Sztylet – fragment 2, Esensja, nr 09, 2009-11-08

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyoblekłem przyoblokłem +(e)m przyoblekł +(e)m przyoblókł	przyoblekłam przyoblokłam +(e)m przyoblekła +(e)m przyoblokła	przyoblekłom przyoblokłom +(e)m przyoblekło +(e)m przyoblokło	przyoblekliśmy +(e)śmy przyoblekli	przyoblekłyśmy +(e)śmy przyoblekły
2 os.	przyoblekłeś przyoblokłeś +(e)ś przyoblekł +(e)ś przyoblókł	przyoblekłaś przyoblokłaś +(e)ś przyoblekła +(e)ś przyoblokła	przyoblekłoś przyoblokłoś +(e)ś przyoblekło +(e)ś przyoblokło	przyoblekliście +(e)ście przyoblekli	przyoblekłyście +(e)ście przyoblekły
3 os.	przyoblekł przyoblókł	przyoblekła przyoblokła	przyoblekło przyoblokło	przyoblekli	przyoblekły

bezosobnik: przyobleczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przyobleczmy
2 os.	przyoblecz	przyobleczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyoblekłbym przyoblókłbym bym przyoblekł bym przyoblókł	przyoblekłabym przyoblokłabym bym przyoblekła bym przyoblokła	przyoblekłobym przyoblokłobym bym przyoblekło bym przyoblokło	przyobleklibyśmy byśmy przyoblekli	przyoblekłybyśmy byśmy przyoblekły
2 os.	przyoblekłbyś przyoblókłbyś byś przyoblekł byś przyoblókł	przyoblekłabyś przyoblokłabyś byś przyoblekła byś przyoblokła	przyoblekłobyś przyoblokłobyś byś przyoblekło byś przyoblokło	przyobleklibyście byście przyoblekli	przyoblekłybyście byście przyoblekły
3 os.	przyoblekłby przyoblókłby by przyoblekł by przyoblókł	przyoblekłaby przyoblokłaby by przyoblekła by przyoblokła	przyoblekłoby przyoblokłoby by przyoblekło by przyoblokło	przyoblekliby by przyoblekli	przyoblekłyby by przyoblekły

bezosobnik: przyobleczono by

bezokolicznik: przyoblec

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

przyoblekłszy
przyoblókłszy

gerundium: przyobleczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przyobleczony

odpowiednik aspektowy: przyoblekać

+

przyoblec

+

CO + w CO

Zob. oblec