kapłański

Ksiądz sam sprawuje sakramenty, a więc odprawia mszę, spowiada, udziela rozgrzeszenia, chrztu czy ślubu, biskup, mający pełnię władzy kapłańskiej, sam wyświęca księży.

źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Watykan bez tajemnic, 1997

Powołanie do pójścia za Królem dotyczy nie tylko powołania do stanu kapłańskiego, czy zakonnego. Pójście za Jezusem dotyczy wszystkich ochrzczonych, których Bóg powołuje, aby „się stali obrazem Jego Syna” (Rz 8, 29).

źródło: NKJP: Henryk Dziadosz SJ: Doświadczyć Boga:życie chrześcijańskie w Ćwiczeniach duchownych św. Ignacego Loyoli, 2000

Jan Chryzostom kładzie nacisk na wielką godność kapłańską, na ostrożność w wyborze kandydatów na duchownych, na wymaganą od kapłanów świętość [...].

źródło: NKJP: Waldemar Ceran: Historia i bibliografia rozumowana bizantynologii polskiej (1800-1998), 1999

[...] chociaż w okresie studiów filozoficznych dawałem się nieraz ponosić aktywnemu życiu, ciekawości świata, to jednak zawsze bardzo drogie było mi moje pragnienie życia kapłańskiego.

źródło: NKJP: Jan Paulas, Cezary Sękalski: Oni nas stworzyli, 2002

Jan Paweł II pisze krótki, zaledwie trzystronicowy list „Ordinatio sacerdotalis” – o udzielaniu święceń kapłańskich wyłącznie mężczyznom. [...] Jan Paweł II potwierdza w nim, że w Kościele rzymskokatolickim ważne święcenia kapłańskie „przyjmuje tylko mężczyzna ochrzczony” (kan. 1024).

źródło: NKJP: Jarosław Makowski: Kobiety uczą kościół, 2007