-
1.
pot. uderzyć mocno -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- palnąć dłonią, pięścią
- palnąć w blat, w łeb
-
- Jedźmy - Asse palnął w blat dłonią.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
W tej chwili nieprzyjacielski cekaem posunął celniej, jakiś pocisk władował się w strzelnicę, zrykoszetował, odbił kawał cegły, który palnął w głowę podchorążego.
źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957
- Nic nie powiedział. Ani słowa, tylko od razu tak mnie palnął w twarz, że mało przez ścianę nie przeleciałam. - Drań!... - syknąłem.
źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
- Jego zapytam sam! - przerwał Najmowicz, z trudem powstrzymując się, żeby nie palnąć podwładnego w ucho.
źródło: NKJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. palnę
palniemy
2 os. palniesz
palniecie
3 os. palnie
palną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. palnąłem
+(e)m palnął
palnęłam
+(e)m palnęła
palnęłom
+(e)m palnęło
palnęliśmy
+(e)śmy palnęli
palnęłyśmy
+(e)śmy palnęły
2 os. palnąłeś
+(e)ś palnął
palnęłaś
+(e)ś palnęła
palnęłoś
+(e)ś palnęło
palnęliście
+(e)ście palnęli
palnęłyście
+(e)ście palnęły
3 os. palnął
palnęła
palnęło
palnęli
palnęły
bezosobnik: palnięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. palnijmy
2 os. palnij
palnijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. palnąłbym
bym palnął
palnęłabym
bym palnęła
palnęłobym
bym palnęło
palnęlibyśmy
byśmy palnęli
palnęłybyśmy
byśmy palnęły
2 os. palnąłbyś
byś palnął
palnęłabyś
byś palnęła
palnęłobyś
byś palnęło
palnęlibyście
byście palnęli
palnęłybyście
byście palnęły
3 os. palnąłby
by palnął
palnęłaby
by palnęła
palnęłoby
by palnęło
palnęliby
by palnęli
palnęłyby
by palnęły
bezosobnik: palnięto by
bezokolicznik: palnąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: palnąwszy
gerundium: palnięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. palnięcie
palnięcia
D. palnięcia
palnięć
C. palnięciu
palnięciom
B. palnięcie
palnięcia
N. palnięciem
palnięciami
Ms. palnięciu
palnięciach
W. palnięcie
palnięcia
-
+ palnąć + KOGO + (CZYM) + w CO -
pol. palić
Pol. palnąć to XVIII-wieczny twór od pol. palić w znaczeniu specjalnym 'strzelać'. Możliwe, że istniał psł. czasownik *palnǫti, ale nie jest poświadczony (Bańk), zob. palić
-
+ palnąć + KOGO + (CZYM) + w CO